5/1/2024
Λέγεται τρέμουσα γιατί τα φύλλα της ακόμα και στον πιο ήπιο άνεμο θροΐζουν. Η populus tremula ή κοινώς λεύκη πέρα από την ενδιαφέρουσα μελωδία των φύλλων της, κρύβει στις ρίζες της καλά κρυμμένα μυστικά: Ένα πολύπλοκο δίκτυο μυκήτων που μπορούν να βοηθήσουν την ίδια και συγγενικά δέντρα του ίδιου είδους να επιβιώσουν της κλιματικής αλλαγής απορροφώντας νερό και όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά του εδάφους.
Μεταξύ των καλών μυκήτων, όμως, υπάρχουν και ορισμένοι, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν ασθένειες στα φύλλα των δέντρων και με τα ακραία καιρικά φαινόμενα η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί.
Από πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ προκύπτει ότι η κλιματική αλλαγή διαταράσσει την ισορροπία μεταξύ χρήσιμων και επιβλαβών μυκήτων, καθώς η άνοδος της θερμοκρασίας και η μετατόπιση της περιόδου των βροχοπτώσεων εμποδίζουν την ανάπτυξη ωφέλιμων μυκήτων του εδάφους και των ριζών στις ξηρότερες περιοχές και ενισχύουν την παρουσία δυνητικά παθογόνων μυκήτων των φύλλων στις υγρότερες περιοχές.
«Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς αυτές οι μικροβιακές κοινότητες πρόκειται να επηρεάσουν το μέλλον σημαντικών οικοσυστημάτων», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Καμπίρ Πέι, αναπληρωτής καθηγητής της επιστήμης του γήινου συστήματος στη Σχολή Αειφορίας του Στάνφορντ και βιολογίας στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Επιστημών.
Η νέα μελέτη καταγράφει την ποικιλομορφία των μυκήτων που συνδέονται με πέντε είδη λεύκης σε 94 άλση 21 αμερικανικών πολιτειών, έπειτα από δεκαετή μελέτη στο Στάνφορντ για τη χαρτογράφηση τους και την κατανόηση της επίδρασής τους στο μέλλον των δασών.
Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Microbiology, προβλέπει πώς θα ανταποκριθούν οι διάφορες ομάδες μυκήτων που σχετίζονται με τις λεύκες στην κλιματική αλλαγή και έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενη έρευνα της ίδιας ομάδας που εστίασε στα συμβιωτικά μικρόβια σε πευκοδάση.
Όπως αναφέρει η ερευνητική ομάδα σε εξαιρετικά ξηρά μέρη, όπως οι έρημοι των νοτιοδυτικών ΗΠΑ, διαπιστώθηκε ότι τα δέντρα έτειναν να έχουν ένα μοναδικό είδος μυκορριζικού μύκητα, ο οποίος συνδέεται με τις ρίζες του δέντρου βοηθώντας το να λαμβάνει νερό και θρεπτικά συστατικά.
Σε συνθήκες προσομοίωσης ακραίων θερμοκρασιών και ξηρασίας ο αριθμός των μυκήτων αυτών αυξήθηκε, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα δέντρα μπορεί να λαμβάνουν επιπλέον βοήθεια από τους μύκητες για να ξεδιψάσουν όταν το νερό είναι λιγοστό. Όμως, αυτό που παρατηρήθηκε ήταν ότι σε αυτά τα ξηρά περιβάλλοντα υπήρξε λιγότερη ποικιλομορφία των ειδών μυκήτων από ό,τι σε πιο ήπια κλίματα και προβλέπεται να μειωθεί ακόμη περισσότερο αν αυξηθούν οι θερμοκρασίες.
Οι ειδικοί εκτιμούν, λοιπόν, ότι τη στιγμή που η υπερθέρμανση του πλανήτη φέρνει όλο και πιο ζεστό και ξηρό καιρό στα νοτιοδυτικά, οι ευάλωτες λεύκες δε θα μπορούν να φιλοξενούν πια διαφορετικούς μύκητες, καθώς τείνουν να προτιμούν πιο υγρά περιβάλλοντα, οπότε είναι πιθανό ότι τα δέντρα δεν θα καταφέρουν να διαχειριστούν την έλλειψη υγρασίας.
«Η ποικιλομορφία είναι πραγματικά σημαντική για τη σταθερότητα και τη συνολική παραγωγικότητα αυτών των συστημάτων, οπότε είναι αρκετά ανησυχητικό το γεγονός ότι μπορεί να δούμε μείωση της ποικιλομορφίας των μυκήτων», δήλωσε ο Μάικλ Βαν Νούλαντ, πρώην μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Στάνφορντ, ο οποίος τώρα είναι επικεφαλής επιστήμονας δεδομένων στην Εταιρεία για την Προστασία των Υπόγειων Δικτύων (SPUN).
Ο Πέι από την πλευρά του εξέφρασε την ελπίδα αυτή η εργασία να βοηθήσει να αναδειχθεί η «τεράστια ποικιλομορφία της μυκητιακής ζωής που υπάρχει στα εδάφη μας και στις φυτικές μας κοινότητες. Δεν μπορούμε εύκολα να τους δούμε με τα μάτια μας, αλλά έχουν μεγάλο αντίκτυπο στον κόσμο γύρω μας».
Οι λεύκες είναι ευρέως διαδεδομένες σε διάφορα οικοσυστήματα και αναπτύσσονται γρήγορα έπειτα από πυρκαγιές. Επιπλέον, δεσμεύουν σημαντικές ποσότητες άνθρακα στο έδαφος, θεωρούνται πηγή βιοκαυσίμων και παρέχουν σημαντικές υπηρεσίες στο οικοσύστημα. Η κατανόηση της αλληλεπίδρασής τους με τους μύκητες είναι σημαντική για τη διατήρηση και την αποκατάσταση των δασών.
Για παράδειγμα, εάν εντοπιστούν οι μύκητες που ταιριάζουν καλύτερα σε ορισμένους τύπους δέντρων, θα μπορούσαν να προστεθούν στο έδαφος για να τα βοηθήσουν να επιβιώσουν σε δυσμενείς κλιματικές συνθήκες.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν φύλλα, ρίζες και χώμα σε δάση λεύκης σε διαφορετικές περιοχές: Από την έρημο της Αριζόνας, μέχρι τα υγρά δάση της Λουιζιάνα και τα σύνορα με τον Καναδά, εντοπίζοντας περισσότερους από 9.500 τύπους μυκήτων.
Το ενδιαφέρον της έρευνας έγκειται στο γεγονός ότι μελετήθηκαν διαφορετικά είδη μυκήτων και πώς, με τη συμβολή τους, τα δέντρα μπορούσαν να επιβιώσουν σε πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα. Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
