12/6/2023
Η πλειονότητα είναι γυναίκες, επειδή είναι πιο επιρρεπείς στις πτώσεις και υποφέρουν συχνότερα από οστεοπόρωση.
Οι πτώσεις, ειδικά στο πλάι, συγκαταλέγονται στους πιο συχνούς λόγους κατάγματος του ισχίου, το οποίο μπορεί να βλάψει επίσης τους μυς, τους συνδέσμους, τους τένοντες, τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα.
Αν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως, είναι πιθανό να επηρεάσει για παρατεταμένη χρονική περίοδο την ικανότητα του πάσχοντα να κινείται, με συνέπεια να είναι υπαρκτός ο κίνδυνος θρόμβωσης, λοιμώξεων, πνευμονίας, κ.ά.
Αυτός είναι ο λόγος που τα κατάγματα στα μεγάλα οστά σχετίζονται με σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα.
Άλλοι παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί για κάταγμα ισχίου είναι η το υπερβολικό βάρος, η έλλειψη άσκησης, το κάπνισμα και η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ.
Κυρίως, όμως, προκαλείται σε άτομα που έχουν έλλειψη ασβεστίου και βιταμίνης D.
Για να αναπληρώσουν την έλλειψη, πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν συμπληρώματα.
Αρκετοί ωστόσο, κάνουν κατάχρηση και τα λαμβάνουν ανεξέλεγκτα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα μελέτης (NHANES), περίπου το 50% των ενηλίκων Αμερικανών έχει λάβει τουλάχιστον 1 συμπλήρωμα διατροφής, ενώ το 28% τουλάχιστον 4.
Ο επιπολασμός της χρήσης αυξάνεται με την ηλικία και είναι άσχετη με το μορφωτικό επίπεδο. Είναι γνωστό όμως ότι η υπερβολική πρόσληψη ενός θρεπτικού συστατικού μπορεί να είναι επιβλαβής, όπως άλλωστε και η ανεπάρκειά του.
Μελέτη διαπίστωσε ότι οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που λαμβάνουν υπερβολικές ποσότητες βιταμινών Β6 και Β12 αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο κατάγματος ισχίου.
Οι συντάκτες της μελέτης είχαν δημοσιεύσει στο παρελθόν μια ανάλυση εξετάζοντας στοιχεία 6.837 ατόμων, από την οποία ανακάλυψαν ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος κατάγματος του ισχίου σε άτομα που λαμβάνουν κατά την ίδια χρονική περίοδο τόσο βιταμίνη Β-6 όσο και Β-12.
Ερεύνησαν δεδομένα για 75.864 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που συμμετείχαν στη Μελέτη Υγείας Νοσηλευτών (Nurses Health Study). Παράλληλα με πληροφορίες σχετικά με την υγεία, τη διατροφή και τα συμπληρώματα, οι ερευνητές είχαν πρόσβαση και σε ένα ευρύ φάσμα άλλων στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων των συμμετεχουσών, των φαρμάκων που λάμβαναν, του καπνίσματος και του δείκτη μάζας σώματός τους.
Η μελέτη διήρκησε 20 έτη και σ’ αυτό το χρονικό διάστημα 2.304 γυναίκες υπέστησαν κάταγμα του ισχίου που δεν οφειλόταν σε καρκίνο ή σοβαρό τραυματισμό, όπως π.χ. αυτοκινητιστικό ατύχημα.
Παρατηρήθηκε ότι ο κίνδυνος κατάγματος ισχίου ήταν υψηλότερος στις γυναίκες με υψηλότατη πρόσληψη και των δύο βιταμινών από συμπληρώματα και όχι από τη διατροφή, η οποία άγγιζε το 50% σε σύγκριση με γυναίκες με χαμηλή πρόσληψη αυτών.
Σε όσες λάμβαναν μέτρια ποσότητα και των δύο βιταμινών, ο κίνδυνος δεν ήταν σημαντικά αυξημένος. Επισήμαναν δε ότι δεν βρήκαν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι η λήψη μόνο της Β12 αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων του ισχίου.
Αν και δεν γνωρίζουν τον μηχανισμό που οι βιταμίνες Β6 και Β12 αυξάνουν τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, οι μελετητές θεωρούν ότι μπορεί να οφείλεται σε παρενέργειες της πρόσληψης υψηλών ποσοτήτων της βιταμίνης Β6. Ενδεχομένως, για παράδειγμα, οι υψηλές δόσεις να προκαλούν νευρολογικά συμπτώματα, όπως αταξία (η οποία επηρεάζει τον συντονισμό των μυών), και μειωμένο μυϊκό τόνο. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να καταστήσουν τις πτώσεις πιθανότερες και συνεπώς να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου.
Μια άλλη θεωρία είναι ότι τα υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β-6 μπορεί να επιταχύνουν την απώλεια οστού, εξουδετερώνοντας τη ρυθμιστική επίδραση των οιστρογόνων στους υποδοχείς των στεροειδών.
Όσον αφορά στο ρόλο της βιταμίνης Β-12, οι συγγραφείς δεν έχουν ακόμα συγκεκριμένες θεωρίες.
Πηγή: https://www.onmed.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
