15/6/2023
Λέγοντας Οστική Ανάπλαση στην οδοντιατρική εννοούμε όλες εκείνες τις μεθόδους με τις οποίες είναι εφικτή η αναγέννηση ενός τμήματος ή ενός συγκεκριμένου σημείου της γνάθου. Οι τεχνικές αυτές αναφέρονται επίσης ως Αναγεννητικές Τεχνικές ή Κατευθυνόμενη Oστική Αναγέννηση.
Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούμε είτε οστικό υλικό του σώματος του ίδιου του ασθενούς, είτε υποκατάστατο υλικό ( φυσικό ή συνθετικό ),που τοποθετείται στην περιοχή της αναγέννησης, και το οποίo σταδιακά αντικαθίσταται από φυσικό οστό της γνάθου.
Περιοχές εφαρμογής της Οστικής ανάπλασης
1. Εμφυτεύματα δοντιών
Στην εμφυτευματολογία, η οστική ανάπλαση έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά σε περιπτώσεις, όπου η γνάθος δεν έχει το απαιτούμενο πλάτος, ύψος ή πυκνότητα για μια σταθερή συγκράτηση των εμφυτευμάτων.
Ανάλογα την περίπτωση, υπάρχουν πολλές διαφορετικές τεχνικές αναγέννησης των οστών, για να ενισχύσουμε και πάλι τη γνάθο, έτσι ώστε τα εμφυτεύματα δοντιών να αποτελέσουν σίγουρα, σταθερά στηρίγματα για μια προσθετική αποκατάσταση.
2. Περιοδοντολογία
Όταν η περιοδοντική νόσος φτάσει σε προχωρημένο στάδιο, τότε παράλληλα με τα ορατά συμπτώματα, όπου τα ούλα που έχουν υποχωρήσει και τα δόντια έχουν χαλαρώσει και αποκτήσει κινητικότητα, υπάρχουν και τα αόρατα συμπτώματα: η καταστροφή του οστού της γνάθου και η καταστροφή των ιστών που στηρίζουν τα δόντια – των λεγόμενων περιοδοντικών ιστών.
Με την Κατευθυνόμενη Ιστική Αναγέννηση μπορούμε στις κατάλληλες περιπτώσεις να αναγεννήσουμε το οστό της γνάθου που έχει απορροφηθεί, να αποκαταστήσουμε το περιοδόντιο και να σταθεροποιήσουμε και πάλι τα προσβεβλημένα δόντια.
3. Ακρορριζεκτομή και αφαίρεση κύστεων
Όταν αφαιρέσουμε χειρουργικά το άκρο μιας ρίζας ή μια κύστη δοντιού (μια κατά κανόνα καλοήθης παθολογική κοιλότητα η οποία περιέχει υγρό και βρίσκεται μέσα στη γνάθο) δημιουργείται κατά κανόνα μια μικρή κοιλότητα στο οστούν της γνάθου. Καθώς ο οργανισμός δεν είναι σε θέση να αναπληρώσει το κενό με κόκαλο, διορθώνουμε την βλάβη , χάρη στις τεχνικές της οστικής ανάπλασης
4. Οστική ανάπλαση μετά από εξαγωγή δοντιών
Μετά την αφαίρεση κάποιου δοντιού, το φατνείο – το κενό που δημιουργείται στο σημείο που βρισκόταν το δόντι – συνήθως μαζεύει και υποχωρεί αφήνοντας ένα οστικό και αισθητικό έλλειμμα. Για να εμποδίσουμε αυτή τη συρρίκνωση μπορούμε κατά την εξαγωγή του δοντιού να τοποθετήσουμε οστικό μόσχευμα.
Αυτή η προληπτική μορφή διατήρησης του οστού (διατήρηση της ακρολοφίας) εφαρμόζεται για να διαφυλάξουμε το κόκαλο της γνάθου για μια μελλοντική εμφύτευση ή μερικές φορές για αισθητικούς λόγους, ειδικά στην πρόσθια περιοχή.
Τοποθέτηση μεμβρανών
Αναπόσπαστο μέρος της Οστικής ανάπλασης είναι η χρήση αναγεννητικών μεμβρανών.Το οστικό μόσχευμα συχνά καλύπτεται με μεμβράνη,η οποία προστατεύει την περιοχή της αναγέννησης και αποτρέπει την διείσδυση συνδετικού ιστού και ούλων στην περιοχή της ανάπλασης.
Για το σκοπό αυτό, διατίθενται μεμβράνες από φυσικές πρώτες ύλες (π.χ. κολλαγόνο, περικάρδιο, κλπ), οι οποίες απορροφώνται βαθμιαία από τον οργανισμό. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί μια μη απορροφήσιμη μεμβράνη (από τεφλόν ή άλλα υλικά) η οποία θα αφαιρεθεί μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα.
Χάρη στις διάφορες σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και την οστική ανάπλαση μπορούμε να ενισχύσουμε τα φυσικά δόντια, τη γνάθο και τα εμφυτεύματα ώστε να διατηρήσουμε τη λειτουργικότητα του στόματος σε βάθος χρόνου.
