2/5\2025
Ανάμεσα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής συγκαταλέγεται η άνοδος της στάθμης των υδάτων, η οποία σύμφωνα με τη NASA έχει αυξηθεί τουλάχιστον κατά 10 εκ. την περίοδο 1993-2024.
Ο ρυθμός, μάλιστα, που καταγράφεται χαρακτηρίζεται πρωτοφανής με συνέπειες σε περιβάλλον και ανθρώπους, όπως αυξημένη πιθανότητα πλημμυρών, διάβρωση ακτών, εκτοπισμός πολιτών παράκτιων κοινοτήτων, υλικές ζημιές και απώλεια οικοσυστημάτων.
Παρότι το φαινόμενο αποτελεί αντικείμενο πολλών διεθνών μελετών, δεν ισχύει το ίδιο για ένα πιο ασυνήθιστο: Την ανύψωση του εδάφους.
Από έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Geophysical Research: Solid Earth προκύπτει ότι η Νότια Αφρική «αναδύεται» από τον ωκεανό ακόμα και έως 2 χιλιοστά ετησίως, σύμφωνα με την περιοχή.
Οι επιστήμονες αρχικά είχαν αποδώσει την κατακόρυφη κίνηση στην παραμόρφωση του φλοιού από τη ροή του μανδύα και τη δυναμική τοπογραφία, ωστόσο ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόννης εκτιμούν ότι η απάντηση κρύβεται στην ξηρασία και την απώλεια νερού.
Όπως αναφέρει η έκθεση, χάρη στο δίκτυο μόνιμων δεκτών GPS, γνωστό ως TrigNet. είναι εφικτή η ακριβής καταγραφή της μετατόπισης του εδάφους. Με αυτά τα δεδομένα οι ειδικοί κατάφεραν να προσδιορίσουν με ακρίβεια χιλιοστών την αύξηση στη θέση του εδάφους.
«Αυτά τα δεδομένα έδειξαν μια μέση αύξηση 6 χιλιοστών μεταξύ 2012 και 2020», εξήγησε ο Μακάν Καρεγκάρ από το Ινστιτούτο Γεωδαισίας και Γεωπληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και μέλος του διεπιστημονικού ερευνητικού τομέα Sustainable Futures.
Σύμφωνα με τον ειδικό και την ερευνητική ομάδα, είναι πιθανό η απώλεια υπόγειων και επιφανειακών υδάτων να ευθύνεται για την ανύψωση της γης.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν πρότυπα βροχοπτώσεων στις διάφορες περιοχές της Νότιας Αφρικής και διαπίστωσαν ότι σε σημεία που είχε καταγραφεί σοβαρή ξηρασία παρουσιάστηκε ιδιαίτερα έντονη ανύψωση του εδάφους.
Στη συνέχεια, συνέκριναν αυτά τα ευρήματα με δεδομένα από τους δορυφόρους GRACE της NASA, οι οποίοι ανιχνεύουν αλλαγές στη βαρύτητα της Γης για να συμπεράνουν μετατοπίσεις στη μάζα. Η τάση που παρατηρήθηκε ήταν ίδια: Στις περιοχές με λιγότερο νερό, το έδαφος ανυψώθηκε.
Περαιτέρω επιβεβαίωση ήρθε από υδρολογικά μοντέλα όπως το GLDAS-Noah και το GLWS, τα οποία προσομοιώνουν τον κύκλο του νερού.
«Αυτά τα δεδομένα έδειξαν ότι η ανύψωση του εδάφους θα μπορούσε να εξηγηθεί κυρίως από την ξηρασία και την επακόλουθη απώλεια υδάτινης μάζας», εξήγησε ένας εκ των συντακτών της έκθεσης, Κρίστιαν Μίλκε. Όπως είπε ο ειδικός κατά τη διάρκεια περιόδου ξηρασίας, η απώλεια νερού από το έδαφος μπορεί να προκαλέσει ελαφρά άνοδο της γήινης επιφάνειας.
Η διαδικασία θυμίζει τη στιγμή που κάποιος πιέζει ένα σφουγγάρι. Η κίνηση διώχνει το νερό που έχει συσσωρευτεί και όταν πάψει η πίεση, τότε το σφουγγάρι επανέρχεται. Όταν το νερό καταλήγει στο έδαφος το βαραίνει, όταν το νερό λείψει τότε ο φλοιός ανασηκώνεται.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές, η μελέτη τους είναι σημαντική καθώς ένα μεγάλος μέρος των αποθεμάτων νερού αποθηκεύεται κάτω από την επιφάνεια της Γης, με τους ανθρώπους να το αντλούν για να το καταναλώσουν, για τις καλλιέργειες και τη βιομηχανία.
Τα ευρήματα της μελέτης μπορεί να βοηθήσουν τους αρμοδίους να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα από τους δέκτες GPS ώστε να υπολογιστούν τα αποθέματα νερού, αλλά και να αποφασιστεί η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσει η κατανομή τους, τη στιγμή που τα πρότυπα βροχοπτώσεων εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής έχουν αλλάξει σημαντικά.
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
