22/11/2025
Όταν κάποιος παίρνει διαζύγιο, ο κόσμος του αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη. Το τελευταίο που χρειάζεται είναι σχόλια που βαραίνουν κι άλλο μια ήδη δύσκολη κατάσταση. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι, συχνά ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις, λένε πράγματα που μπορεί να πληγώνουν, να μπερδεύουν και να δημιουργούν πίεση.
Ακολουθούν ορισμένες φράσεις που σύμφωνα με ειδικούς – συμβούλους σχέσεων και ψυχολόγους – στο Time θα πρέπει να αποφεύονται, αλλά και όσα μπορείτε να πείτε και να κάνετε για να προσφέρετε αληθινή στήριξη σε κάποιον που αντιμετωπίζει ένα διαζύγιο.
«Τι συνέβη;»
Όταν μαθαίνεις ένα τόσο σοβαρό νέο, σκέψου αν αυτό που ρωτάς είναι για σένα ή για εκείνον που πονά. Η κλασική αυτή ερώτηση – όσο καλοπροαίρετα κι αν γίνεται – δεν δείχνει κατανόηση. Δείχνει περισσότερο περιέργεια. Και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει ποτέ ένας και μοναδικός λόγος που οδηγεί σε ένα διαζύγιο. Συνήθως «όλα και τίποτα συνέβησαν».
Μια προσέγγιση με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση θα μπορούσε να είναι: «Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο, το μυαλό σου πρέπει να γυρίζει γύρω από όλα». Με αυτόν τον τρόπο δηλώνεται «παρών» για να μοιραστεί εάν το επιθυμεί περισσότερες λεπτομέρειες, χωρίς να τις απαιτείτε.
«Μα ήσασταν τόσο ευτυχισμένοι»
Κανείς δεν ανακοινώνει δημόσια τα προβλήματα του γάμου του. Το να λες πως το ζευγάρι έμοιαζε τέλειο είναι αμήχανο και τελικά δεν βοηθά. Στην ουσία ζητάς από τον άνθρωπο που χωρίζει να ασχοληθεί με το δικό σου σοκ. Ασχοληθείτε με τη στήριξη του άλλου και όχι με τη δική σας δυσάρεστη έκπληξη.
«Θα βρεις την ησυχία σου»
Για τους περισσότερους γονείς, το μεγαλύτερο τους άγχος είναι ακριβώς το αντίθετο. Η ιδέα πως δεν θα έχουν τα παιδιά τους κάθε μέρα είναι εφιάλτης. Αντίθετα μια φράση όπως «το ότι ξεκινά κάτι νέο δεν σημαίνει ότι η ζωή σου τελείωσε», δίνει χώρο σε μια πιο ελπιδοφόρα οπτική. Επιτρέπει σε κάποιον να δει πως η αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο, είτε στη σχέση με τον εαυτό του, είτε ακόμη και με κάποιον νέο άνθρωπο.
«Λυπάμαι»
Ακούγεται ανθρώπινο, αλλά συχνά μοιάζει περισσότερο με «λύπηση». Σαν να υποθέτεις πως το διαζύγιο είναι τραγωδία, ενώ σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι και ο πιο υγιής δρόμος. Δεν χρειάζονται περίλυπες φράσεις, αλλά ενθάρρυνση του ατόμου για την αντιμετώπιση της κατάστασης και τη νέα σελίδα στη ζωή του.
«Πρέπει να βγεις και να αρχίσεις να γνωρίζεις κόσμο»
Κανείς δεν ξέρει τι χρειάζεται ο άνθρωπος που χωρίζει, και σίγουρα δεν χρειάζεται κάποιον να τον πιέζει για να βγει ραντεβού. Άλλοι χρειάζονται χρόνο. Άλλοι θέλουν παρέα. Άλλοι πειραματίζονται. Αντί για «προξενητές», οι άνθρωποι που χωρίζουν προτιμούν έναν φίλο/η για έναν καφέ, μια ταινία ή μια βόλτα.
«Και τα παιδιά;»
Δεν υπάρχει γονιός που να μην έχει περάσει από αυτό το άγχος πριν πάρει την απόφαση για διαζύγιο. Το να του το επισημαίνει κάποιος, θέτοντάς του το ερώτημα που ήδη μπορεί να τον βασανίζει, το μόνο που κάνει είναι να τον πληγώνει περισσότερο.
«Καλύτερα από έναν κακό γάμο» – «Ποτέ δεν τον συμπάθησα»
Τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά για έναν άνθρωπο που χωρίζει. Μπορεί να μην είχαν «κακό» γάμο ή μπορεί το άτομο να τον αντιλαμβανόταν και ως «καλό». Η αναφορά σε έναν «κακό γάμο» προκαλεί περισσότερο ενόχληση, όπως και το «ποτέ δεν τον/την συμπάθησα». Μπορεί να νομίζεις πως έτσι δείχνεις στήριξη, αλλά στην πραγματικότητα κάνεις τον/την φίλο/η σου να νιώσει πως έκανε κακές επιλογές στη ζωή. Κι αυτό πονάει.
Είναι προτιμότερο να δείξεις εκτίμηση στην προσπάθειά που έκανε για το γάμο και τον/την σύντροφό του («Ξέρω ότι έκανες ό,τι μπορούσες») και προσέφερε τη βοήθειά σου για πιθανές κρίσιμες εργασίες και διευθετήσεις, όπως στις δουλειές για την εγκατάσταση στο νέο σπίτι.
Οι άνθρωποι που χωρίζουν συνεχίζουν να προσαρμόζονται για πολύ καιρό. Συχνά νιώθουν πως κουράζουν τους άλλους. Το να τους δείξεις ξεκάθαρα ότι είσαι εκεί για να ακούσεις μπορεί να γίνει το σημαντικότερο στήριγμα.