26/6/2025
Οι κήλες στο κοιλιακό τοίχωμα ταλαιπωρούν ένα σημαντικό ποσοστό των ενηλίκων, με τα συμπτώματά τους να μην περιορίζονται μόνο στον αισθητικό τομέα αλλά να επηρεάζουν και σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Η ομφαλοκήλη αποτελεί μία κήλη που παρουσιάζεται στην περιοχή του ομφαλού ή πέριξ αυτού και αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη κήλη του κοιλιακού τοιχώματος, καθώς θα εμφανισθεί στο 25 – 50% των ενηλίκων κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Η ομφαλοκήλη δημιουργείται από κάποιο ευένδοτο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος στην περιοχή του ομφαλού, το οποίο σχηματίζεται κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής.
Διαμέσου, λοιπόν, του ελλείμματος αυτού στο κοιλιακό τοίχωμα, ένα ή περισσότερα ενδοκοιλιακά όργανα μπορούν να διέλθουν και να φτάσουν έως το επίπεδο του δέρματος.
Πολλαπλοί παράγοντες είναι υπεύθυνοι για τον σχηματισμό της ομφαλοκήλης, οι οποίοι είναι κοινοί για κάθε είδος κήλης του κοιλιακού τοιχώματος, όπως η βουβωνοκήλη, και έχουν ως κοινό παρονομαστή τη χρόνια αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό της κοιλίας. Ανάμεσα, λοιπόν, στους συνηθέστερους γενεσιουργούς παράγοντες συγκαταλέγονται:
- Η εγκυμοσύνη
- Το γυναικείο φύλο
- Η παχυσαρκία
- Η βαριά χειρωνακτική εργασία
- Η συχνή άρση βάρους και η εκγύμναση με βάρη
- Το κάπνισμα.
Πως θα αντιληφθούμε την Ύπαρξη μίας Ομφαλοκήλης;
Την ύπαρξη μίας ομφαλοκήλης ανακαλύπτουν συνήθως οι ίδιοι οι ασθενείς, καθώς παρατηρούν την παρουσία μίας διόγκωσης στην περιοχή του ομφαλού, το μέγεθος της οποίας μπορεί να κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως και αρκετά εκατοστά, ενώ έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια του χαρακτηριστικού σχήματος του ομφαλού.
Πέραν, εντούτοις, της διόγκωσης στην περιοχή του ομφαλού, εξαιρετικά συχνός είναι και ο πόνος και η δυσφορία στην πάσχουσα περιοχή, με τα συμπτώματα αυτά να επιδεινώνονται με το πέρασμα της ημέρας, ενώ είναι χαρακτηριστικά βελτιωμένα κατά την πρωινή έγερση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται, επίσης, να παρατηρηθούν ερύθημα (κοκκινίλα) ή ακόμη και ισχαιμία του υπερκείμενου της ομφαλοκήλης δέρματος (μελανό δέρμα).
Πως θα τεθεί η Διάγνωση;
Η διάγνωση της ομφαλοκήλης, συνεχίζει ο γιατρός , είναι ως επί το πλείστον κλινική, γεγονός που μεταφράζεται στην διάγνωση της μέσω της κλινικής εξέτασης και της αξιολόγησης των συμπτωμάτων των ασθενών από κάποιον γενικό χειρουργό.
Η αξιολόγηση, ωστόσο, του μεγέθους του ελλείμματος στο κοιλιακό τοίχωμα, το οποίο θα καθορίσει και την περαιτέρω θεραπευτική στρατηγική, οφείλει πάντοτε να πραγματοποιείται μέσω της αξονικής τομογραφίας, η οποία θα καθορίσει επακριβώς το μέγεθος του ελλείμματος όπως και την ενδεχόμενη ύπαρξη έτερων ελλειμμάτων πλησίον του πρωτογενούς ελλείμματος.
Ποιους Κινδύνους υποκρύπτει η Ομφαλοκήλη;
Η ομφαλοκήλη, όπως και κάθε μορφής κήλη του κοιλιακού τοιχώματος, υποκρύπτει συγκεκριμένες επιπλοκές – κινδύνους, οι οποίοι απορρέουν από το μικρό μέγεθος του αυχένα της (ελλείμματος στο κοιλιακό τοίχωμα) και αφορούν στα περιεχόμενα εντός της ομφαλοκήλης σπλάγχνα.
Ο πιο συνηθισμένος κίνδυνος – επιπλοκή της ομφαλοκήλης είναι η αδυναμία ανάταξης (επιστροφής) των περιεχομένων σπλάγχνων της εντός της περιτοναϊκής κοιλότητας, κατάσταση που ονομάζεται μη ανατασσόμενη ομφαλοκήλη, η οποία απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση.
Ο σημαντικότερος, ωστόσο, κίνδυνος της ομφαλοκήλης είναι ο επηρεασμός της αιμάτωσης (ισχαιμία) των περιεχόμενων εντός της ομφαλοκήλης σπλάγχνων, κατάσταση που ονομάζεται περίσφιξη ομφαλοκήλης, στην οποία προκαλείται εντονότατος πόνος στην κοιλιά, ενώ χρήζει επείγουσας χειρουργικής επέμβασης, με στόχο τη διάσωση των περιεχόμενων σπλάγχνων.
Σύγχρονη και Ανώδυνη Θεραπεία της Ομφαλοκήλης
Το αίτιο της ομφαλοκήλης είναι, όπως προαναφέραμε, ένα αμιγώς ανατομικό αίτιο που αφορά σε κάποιο έλλειμμα του κοιλιακού τοιχώματος στην περιοχή του ομφαλού.
Ως εκ τούτου, η μοναδική μορφή θεραπείας για την ομφαλοκήλη, ανεξαρτήτως του μεγέθους της, είναι η χειρουργική θεραπεία, η οποία αποκαθιστά την φυσιολογική ακεραιότητα του κοιλιακού τοιχώματος, απαλλάσσοντας οριστικά τους ασθενείς από το σύνολο των συμπτωμάτων τους.
Σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές μελέτες, κάθε ασθενής με ομφαλοκήλη θα πρέπει να υποβάλλεται σε χειρουργική θεραπεία, καθώς οι ενδεχόμενες επιπλοκές – κίνδυνοι της ομφαλοκήλης υπερβαίνουν σημαντικά κάθε ενδεχόμενο, αν και σχεδόν αμελητέο, κίνδυνο της χειρουργικής αποκατάστασής της.
Στη σύγχρονη εποχή, η χειρουργική θεραπεία της ομφαλοκήλης πραγματοποιείται με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους (λαπαροσκοπική ή ρομποτική θεραπεία ομφαλοκήλης), κοινό παρονομαστή των οποίων αποτελεί η τοποθέτηση πλέγματος στο πάσχον σημείο, με το πλέγμα να επάγει τον συμπλησιασμό του ελλείμματος χωρίς τάση, εκμηδενίζοντας με τον τρόπο αυτό κάθε ενδεχόμενο υποτροπής της ομφαλοκήλης.
Όπως μας εξηγεί ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Κωνσταντίνος Αποστόλου, οι ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι για τη θεραπεία της ομφαλοκήλης χαρακτηρίζονται από πολλαπλά πλεονεκτήματα έναντι της παραδοσιακής ανοικτής θεραπείας, στα οποία περιλαμβάνονται:
- Η απουσία μετεγχειρητικού πόνου
- Η άμεση αποκατάσταση των ασθενών
- Η ταχύτατη επιστροφή των ασθενών στην οικεία τους και τις δραστηριότητές τους.
Συνεπώς, η ανάρρωση μετά την θεραπεία της ομφαλοκήλης με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους είναι ταχύτατη, με το σύνολο των ασθενών να είναι σε θέση να εξέλθει της κλινικής την ίδια κιόλας ημέρα της επέμβασης, ενώ οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν πλήρως λειτουργικοί και στην εργασία τους από την επόμενη κιόλας ημέρα.
Πηγή: https://www.newsbeast.gr
