2/5\2025
Για τους κρατούμενους με αναπηρία, για το νομοσχέδιο για τα υγειονομικά ζητήματα των ενόπλων δυνάμεων, για το μοντέλο της οικογενειοκεντρικής πρώιμης παρέμβασης για παιδιά με αναπηρία ή αναπτυξιακές διαταραχές
Τις προτάσεις της ΕΣΑμεΑ σε σημαντικά θέματα κατέθεσαν εκπρόσωποι της ΕΣΑμεΑ και της ΠΟΣΓΚΑμεΑ στη Βουλή, την Τρίτη 29 και την Τετάρτη 30 Απριλίου.
Ο γενικός γραμματέας της ΕΣΑμεΑ Βασίλης Κούτσιανος ενημέρωσε τους βουλευτές – μέλη της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος και λοιπών δομών εγκλεισμού κρατουμένων σε ειδική συνεδρίαση με τίτλο «Κρατούμενοι με αναπηρία και συνθήκες διαβίωσής τους στα σωφρονιστικά καταστήματα και τα καταστήματα κράτησης της χώρας».
Επιπρόσθετα, ο κ. Ιωάννης Μοσχολιός, μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΕΣΑμεΑ και πρόεδρος ΠΟΣΓΚΑμεΑ κατέθεσε τις προτάσεις επί του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τίτλο: «Ρύθμιση υγειονομικών θεμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων και λοιπές διατάξεις» κατά τη συζήτησή του στην αρμόδια Επιτροπή».
Τέλος, στις 29 Μαΐου, στη συνεδρίαση της Υποεπιτροπής για θέματα Ατόμων με Αναπηρία της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής των Ελλήνων, με θέμα «Το μοντέλο της οικογενειοκεντρικής πρώιμης παρέμβασης για παιδιά με αναπηρία ή αναπτυξιακές διαταραχές», μίλησε η κ. Φωτεινή Ζαφειροπούλου, γενική γραμματέας της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΕΣΑμεΑ.
Στην ειδική συνεδρίαση της Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος ο κ. Κούτσιανος εισαγωγικά επεσήμανε: «Οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων, με ή χωρίς αναπηρία, στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας έχουν απασχολήσει κατ’ επανάληψη την ελληνική επικαιρότητα δυστυχώς κυρίως με αρνητικό πρόσημο, λόγω των σοβαρών ελλείψεων και των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν. Μάλιστα, οι δυσμενείς και συχνά απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και εξαθλίωσης των κρατουμένων (με ή χωρίς αναπηρία) στα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα κράτησης δεν έχουν απασχολήσει μόνο τα τοπικά ΜΜΕ, αλλά και τις αρμόδιες Επιτροπές των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου της Ευρώπης στο πλαίσιο παρακολούθησης της υλοποίησης των Συμβάσεων που έχει κυρώσει η χώρα μας όπως η Σύμβαση των ΗΕ κατά των Βασανιστηρίων (ν. 1782/1988) και η Σύμβαση για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (ν.1949/1991)».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε διεξοδικά στην κατάσταση στην Ελλάδα, στις διεθνείς συνθήκες καθώς και στις προτάσεις της ΕΣΑμεΑ. Ολόκληρη η παρέμβαση – έγγραφο επισυνάπτεται.
Μεταξύ άλλων θεμάτων ξεχωρίζουν: Συνθήκες διαβίωσης και προσβασιμότητα, πρόσβαση στην υγειονομική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ταξινόμηση και κατανομή των κρατούμενων με αναπηρία, συλλογή δεδομένων για την κατάσταση των κρατούμενων με αναπηρία, πρόσβαση στην επικοινωνία, καταστάσεις κρίσης, συμμετοχή σε διάφορες καθημερινές δραστηριότητες, εκπαίδευση σωφρονιστικών υπαλλήλων στα δικαιώματα των κρατούμενων με αναπηρία κλπ.
Σχετικά με το νομοσχέδιο για τις Ένοπλες Δυνάμεις η Ε.Σ.Α.μεΑ. έκανε προτάσεις για τα παρακάτω άρθρα (αναλυτικά στο επισυναπτόμενο έγγραφο):
- Άρθρο 40. Μέριμνα για ειδικές περιπτώσεις περίθαλψης στρατιωτικών και μελών των οικογενειών τους
- Άρθρο 45. Διευκολύνσεις στρατιωτικού προσωπικού που έχει σύζυγο ή τέκνο με δυσίατη ή ανίατη πάθηση
- Άρθρο 49: Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ενόπλων Δυνάμεων
- Άρθρο 55: Στρατολογικές διευκολύνσεις
- Άρθρο 57 Διευκόλυνση απαλλαγής κατηγοριών ατόμων με αναπηρία από τη στράτευση πριν από την αρχική πρόσκληση για κατάταξη
- Άρθρο 58 Απαλλαγή από τη στράτευση συγγενών ατόμων με αναπηρία
- Άρθρο 61: Καταργούμενες διατάξεις
Επιπρόσθετα ο κ. Μοσχολιός πρότεινε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για τη διασφάλιση της ιατρικής και νοσηλευτικής κάλυψης των δημοτικών κατασκηνώσεων που συμμετέχουν στο Κατασκηνωτικό Πρόγραμμα για Άτομα με Αναπηρίες με προσθήκη παραγράφου στο σχέδιο νόμου που θα επιτρέπει την απόσπαση ή την προσωρινή διάθεση ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού από τις Ένοπλες Δυνάμεις σε κρατικές κατασκηνώσεις που φιλοξενούν παιδιά και άτομα με αναπηρία.
Τέλος, ο κ. Μοσχολιός ζήτησε να απαλειφθεί η διατύπωση «και ανικανότητα για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα ή εργασία» από την παρ. β) του άρθρου 1 της υπ’ αριθ. Φ.454/11/229946/Σ.3662/10.5.2023 απόφασης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας (Β’ 3267), περί ευεργετικών μέτρων και διοικητικών διευκολύνσεων για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων». Η προϋπόθεση της «ανικανότητας για κάθε βιοποριστικό επάγγελμα ή εργασία» στην προαναφερόμενη Απόφαση είναι απαράδεκτη. Ο όρος αυτός είναι προσβλητικός, εμπεριέχει καταφανή ρατσιστικά χαρακτηριστικά και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το Σύνταγμα της χώρας και τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες. Καμία σχέση δεν έχει η παροχή ευεργετικών μέτρων και διοικητικών διευκολύνσεων του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, με τη δυνατότητα των μελών τους με αναπηρία να εργαστούν και τον λόγο που έχει συμπεριληφθεί αυτός ο απαράδεκτος περιορισμός, ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό της πλειονότητας των οικογενειών που έχουν άτομα με αναπηρία από τα ευεργετικά αυτά μέτρα.
Στη συνεδρίαση για το μοντέλο της οικογενειοκεντρικής πρώιμης παρέμβασης για παιδιά με αναπηρία ή αναπτυξιακές διαταραχές, η κ. Ζαφειροπούλου επεσήμανε μεταξύ άλλων (ολόκληρη η παρέμβαση επισυνάπτεται):
Θέση του εθνικού αναπηρικού κινήματος είναι ότι η παροχή υπηρεσιών πρώιμης και έγκαιρης παρέμβασης αποτελεί σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα του συνόλου των υπηρεσιών και των προαπαιτούμενων για την απόλαυση από τα άτομα με αναπηρία του δικαιώματος στην ανεξάρτητη διαβίωση και συμπερίληψη στην κοινότητα (…).Οι υπηρεσίες πρώιμης παρέμβασης ενδυναμώνουν τις οικογένειες αναγνωρίζοντας τα δυνατά σημεία τους και προωθώντας την ανάπτυξη του παιδιού μέσα στην καθημερινή ζωή της οικογένειας(….).Για το εθνικό αναπηρικό κίνημα η πρώιμη και έγκαιρη παρέμβαση πρέπει να είναι πραγματικά πρώιμη, δηλαδή να ξεκινά από τη στιγμή που γεννιέται το παιδί, από την ηλικία μηδέν (0). Επίσης θα πρέπει να είναι δωρεάν, προσβάσιμη, αδιάλειπτη και διεπιστημονική. Πρέπει να αφορά όλες τις κατηγορίες αναπηρίες, να παρέχεται σε κάθε περιοχή της χώρας, να βασίζεται στο κοινωνικό μοντέλο της αναπηρίας (δηλαδή να δίνει έμφαση στην άρση των εμποδίων) και τη δικαιωματική προσέγγιση (δηλαδή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του ίδιου του παιδιού με αναπηρία καθώς και τα δικαιώματα των οικογενειακών φροντιστών), και η προσέγγισή της να είναι οικογενειο-κεντρική. Επιπρόσθετα, οι παρεχόμενες υπηρεσίες πρέπει να εξειδικεύονται ανά κατηγορία αναπηρίας και να προβλέπεται διαδικασία πιστοποίησή τους βάσει διεθνών ή ευρωπαϊκών προτύπων (…). Η συνεισφορά, στη συγκεκριμένη περιοχή παρέμβασης, των γονεϊκών σωματείων μπορεί να είναι καταλυτική, καθώς διαθέτουν ήδη πολυετή εμπειρία στην παροχή ολοκληρωμένων προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης σε βρέφη, νήπια και παιδιά προσχολικής ηλικίας και έχουν σαφή συναίσθηση των αναγκών και προβλημάτων που εντοπίζονται σε αυτό το πεδίο, εμφανίζουν γεωγραφική διασπορά στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας κλπ. (…).
Πηγή https://www.esamea.gr
