20/5/2025
Μπορεί να καταφέρει να επιβιώσει από τις σοβαρές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά το κόστος θα είναι πολύ υψηλό για τον Αμαζόνιο.
Αυτό προκύπτει από έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου σε συνεργασία με Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο της Πάρα στη Βραζιλία, σύμφωνα με την οποία το τροπικό δάσος θα καταφέρει να αντεπεξέλθει από παρατεταμένη ξηρασία, ωστόσο είναι πιθανό να υποστεί δραματικές συνέπειες και ριζικές αλλαγές.
Ανάμεσα σε αυτές η απώλεια μεγάλων δέντρων και η αδυναμία δέσμευσης άνθρακα που έως σήμερα το τροπικό δάσος αποτελεί μία από τις σημαντικότερες δεξαμενές του επιβλαβούς αερίου.
Παλαιότερες μελέτες είχαν αναδείξει το πρόβλημα του συνδυασμού υψηλών θερμοκρασιών, ξηρασίας και αποψίλωσης, εξηγώντας ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε υποβάθμιση του καταπράσινου τροπικού δάσους σε ένα αραιότερο δάσος ή ακόμα και σαβάνα.
Τώρα, τα ευρήματα της έρευνας του βρετανικού πανεπιστημίου αποκαλύπτουν ακόμα πιο βαθιές αλλαγές που θα μπορούσε να υποστεί ο Αμαζόνιος.
Έπειτα από πείραμα που πραγματοποιήθηκε στα βορειοανατολικά του Αμαζονίου, προκύπτει ότι η ξηρασία μπορεί να πλήξει ανεπανόρθωτα το δάσος. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές τοποθέτησαν διάφανα πάνελ πάνω από το έδαφος για να ανακατευθύνουν περίπου το ήμισυ της βροχόπτωσης σε ένα σύστημα υδρορροών, απομακρύνοντάς την από τα δέντρα.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι τα περισσότερα από τα μεγαλύτερα δέντρα της περιοχής όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη πέθαναν κατά τη διάρκεια των πρώτων 15 ετών του πειράματος, μετά τα οποία το δάσος σταθεροποιήθηκε.
Τα ευρήματα της ομάδας δείχνουν ότι για τα επτά χρόνια μετά τις μεγάλες αρχικές απώλειες βιομάζας, η διαθεσιμότητα νερού αυξήθηκε για τα επιζώντα δέντρα. Οι δοκιμές σε αυτά τα εναπομείναντα δέντρα έδειξαν ότι πλέον δεν υπέφεραν περισσότερο από την ξηρασία από εκείνα σε κοντινά τροπικά δάση που δεν υπέστησαν ξηρασία.
Όπως αναφέρει η έκθεση, συνολικά η περιοχή έχασε περισσότερο από το 1/3 της συνολικής βιομάζας της – κορμοί, κλαδιά, μίσχοι και ρίζες όπου αποθηκεύεται ο άνθρακας.
Μία εκτεταμένη απώλεια σε όλη την περιοχή θα απελευθέρωνε τεράστιες ποσότητες άνθρακα και θα μείωνε σημαντικά την ικανότητα του δάσους να λειτουργεί ως δεξαμενή εκπομπών.
Παράλληλα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως ενώ η περιοχή έχει λιγότερη ξυλώδη βιομάζα από τα κανονικά τροπικά δάση στον Αμαζόνιο, εξακολουθεί να έχει περισσότερη συγκριτικά με άλλα ξηρά δάση και σαβάνες. Αυτό δείχνει ότι το τροπικό δάσος έχει μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα στις ξηρότερες συνθήκες που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά με βαρύ τίμημα.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Ecology and Evolution, Πάμπλο Σάντσες Μαρτίνεθ, του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου «τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ενώ ορισμένα τροπικά δάση μπορεί να είναι σε θέση να επιβιώσουν από παρατεταμένη ξηρασία που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή, η ικανότητά τους να λειτουργούν τόσο ως ζωτικής σημασίας αποθήκη άνθρακα όσο και ως δεξαμενή άνθρακα θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά».
Την ίδια στιγμή, ο καθηγητής Πάτρικ Μέιρ, του ίδιου πανεπιστημίου δήλωσε πως «οι οικολογικές αντιδράσεις στο κλίμα μπορούν να έχουν πολύ μεγάλες επιπτώσεις στο περιβάλλον μας, σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν μπορούμε να τις κατανοήσουμε και να τις προβλέψουμε χωρίς μακροπρόθεσμη συνεργατική έρευνα αυτού του είδους».
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
