7/3/2025
Το κύριο εργαλείο για την επίτευξη μηδενικών εκπομπών είναι η ταχεία μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με την εφαρμογή στρατηγικών και μέτρων.
Η δημιουργία χώρων πρασίνου αποτελούν μέρος αυτών, καθώς τα δέντρα είναι πολύτιμα για το οικοσύστημα απορροφώντας διοξείδιο του άνθρακα.
Εντούτοις, ο κατακερματισμός των δασών έπειτα από πυρκαγιές ή εκμετάλλευση για αγροτικούς σκοπούς, δεν επιτρέπει στους σημαντικούς αυτούς οργανισμούς να λειτουργήσουν βοηθητικά. Αντιθέτως, σε ορισμένες περιπτώσεις αντί να δεσμεύουν άνθρακα, τον απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα.
Σε μία προσπάθεια να ενισχυθεί η βλάστηση και να επιτευχθεί ο στόχος καθαρών μηδενικών εκπομπών, εφαρμόζονται τεχνικές, οι οποίες όμως συχνά μπορεί να προκαλέσουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science από τις στρατηγικές για την αποκατάσταση των δασών και την ενίσχυση της βιοποικιλότητας, προκύπτει πως η αναδάσωση είναι η μόνη που έχει την πιο ευεργετική επίδραση στην άγρια πανίδα, δίχως επιπτώσεις.
Οι τρεις στρατηγικές που αναλύθηκαν ήταν η αναδάσωση, η αποκατάσταση ιθαγενών δέντρων σε προηγουμένως αποψιλωμένα ή κατεστραμμένα εδάφη για τη δέσμευση άνθρακα και η καλλιέργεια φυτών για τη χρήση τους στη βιοενέργεια.
«Από τις στρατηγικές που αναλύσαμε ανακαλύψαμε ότι και οι τρεις στρατηγικές έχουν τη δυνατότητα να ωφελήσουν τη βιοποικιλότητα συμβάλλοντας στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε στο EcoWatch ο Τζέφρι Σμιθ, επικεφαλής συντάκτης και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον.
Ωστόσο, εξήγησε ότι στην περίπτωση της αποκατάστασης δέντρων και της καλλιέργειας για βιοενέργεια, «διαπιστώσαμε ότι ακόμη και αν λάβουμε υπόψη τα οφέλη που παρέχουν στη βιοποικιλότητα, βοηθώντας στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, αυτό δεν ήταν αρκετό για να αντισταθμίσει τις βλάβες που προκάλεσαν στη βιοποικιλότητα, καθώς οδήγησαν στην απώλεια ενδιαιτημάτων».
Αντιθέτως, η αναδάσωση μπορεί να ωφελήσει τη βιοποικιλότητα, καθώς σύμφωνα με τα μοντέλα των ερευνητών μπορεί να ωφεληθούν περισσότερα από 14.000 ζωικά είδη, από ένα μικροσκοπικό ποντίκι, ως μία άλκη, ενώ παράλληλα, αυξάνονται οι οικότοποι και μετριάζεται η κλιματική αλλαγή.
Από την άλλη, η αντικατάσταση εκτάσεων με καλλιέργειες για τη χρήση τους ως βιώσιμα καύσιμα, θα μπορούσε να αποδειχθεί επιζήμια για πολλά είδη και ανάλογες αναμένονται οι επιπτώσεις από τη μετατροπή σαβάνας σε δάση καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει στη μείωση του πληθυσμού ειδών όπως τα λιοντάρια.
«Καθώς οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής επιταχύνονται, επείγει να διασφαλίσουμε ότι κατά την ανάπτυξη των στρατηγικών με τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, δε θέτουμε σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα κατά λάθος», αναφέρει η Έβελιν Μπιούρι, εκ των συντακτών της έκθεσης, ειδική για χωροκατακτητικά φυτά και βοηθός επιμελήτρια του Βοτανικού Κήπου της Νέας Υόρκης (NYBG).
Όπως είπε, η αναδάσωση είναι «win-win» για τη βιοποικιλότητα, καθώς η αποκατάσταση του χαμένου δάσους παρέχει βιότοπο και μειώνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
