6/3/2025
Νέο χαμηλό ρεκόρ έπιασαν οι παγκόσμιοι θαλάσσιοι πάγοι, οι οποίοι έδειξαν σημαντική μείωση τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, κάτι που αποτελεί απόρροια της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Το νέο δυσοίωνο ρεκόρ
Η συνδυασμένη περιοχή πάγου γύρω από τον βόρειο και τον νότιο πόλο σημείωσε νέο ημερήσιο ελάχιστο στις αρχές Φεβρουαρίου και παρέμεινε κάτω από το προηγούμενο ρεκόρ για το υπόλοιπο του μήνα, δήλωσε την Πέμπτη η Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus (C3S) της ΕΕ.
«Μία από τις συνέπειες ενός θερμότερου κόσμου είναι το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων», δήλωσε η αναπληρώτρια διευθύντρια της C3S, Samantha Burgess. «Το ρεκόρ ή σχεδόν ρεκόρ χαμηλής κάλυψης θαλάσσιου πάγου και στους δύο πόλους έχει ωθήσει την παγκόσμια κάλυψη θαλάσσιου πάγου στο ελάχιστο όλων των εποχών».
Ο οργανισμός διαπίστωσε ότι η έκταση των θαλάσσιων πάγων έφτασε στο χαμηλότερο μηνιαίο επίπεδο για τον Φεβρουάριο στην Αρκτική, 8% κάτω από τον μέσο όρο, και στο τέταρτο χαμηλότερο μηνιαίο επίπεδο για τον Φεβρουάριο στην Ανταρκτική, 26% κάτω από τον μέσο όρο.
Οι δορυφορικές παρατηρήσεις της εκτείνονται από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και οι ιστορικές παρατηρήσεις της από τα μέσα του 20ού αιώνα, αναφέρει ο Guardian.
Τι σημαίνει η έλλειψη θαλάσσιου πάγου
Οι επιστήμονες είχαν ήδη παρατηρήσει μια ακραία θερμική ανωμαλία στον βόρειο πόλο στις αρχές Φεβρουαρίου, η οποία προκάλεσε την εκτίναξη των θερμοκρασιών πάνω από 20C πάνω από το μέσο όρο και την υπέρβαση του ορίου για το λιώσιμο των πάγων. Χαρακτήρισαν το τελευταίο σπασμένο ρεκόρ ως «ιδιαίτερα ανησυχητικό», επειδή ο πάγος αντανακλά το ηλιακό φως και ψύχει τον πλανήτη.
«Η έλλειψη θαλάσσιου πάγου σημαίνει πιο σκοτεινές ωκεάνιες επιφάνειες και ικανότητα της Γης να απορροφά περισσότερο ηλιακό φως, γεγονός που επιταχύνει την αύξηση της θερμοκρασίας», δήλωσε ο Mika Rantanen, κλιματολόγος στο Φινλανδικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο.
Το έντονο χειμερινό φαινόμενο θέρμανσης στην Αρκτική στις αρχές Φεβρουαρίου είχε εμποδίσει την κανονική ανάπτυξη των θαλάσσιων πάγων, πρόσθεσε. «Πιστεύω ότι αυτό το μετεωρολογικό γεγονός, σε συνδυασμό με τη μακροχρόνια μείωση των θαλάσσιων πάγων λόγω της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, ήταν η κύρια αιτία της χαμηλότερης έκτασης των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής που έχει καταγραφεί ποτέ.»
Η παγκόσμια έκταση των θαλάσσιων πάγων ποικίλλει καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά συνήθως φτάνει στο ετήσιο ελάχιστο τον Φεβρουάριο, όταν είναι καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο.
Από τους πιο θερμούς μήνες ο Φεβρουάριος
Το C3S δήλωσε ότι ο Φεβρουάριος του 2025 ήταν ο τρίτος θερμότερος Φεβρουάριος που έχει δει. Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ήταν κατά 1,59C υψηλότερες από τα προβιομηχανικά επίπεδα, καθιστώντας τον 19ο μήνα των τελευταίων 20 που ήταν πάνω από 1,5C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Τα προγράμματα παρατήρησης της Γης, όπως το C3S, βασίζονται στην εκ νέου ανάλυση δισεκατομμυρίων μετρήσεων από δορυφόρους, πλοία, αεροσκάφη και μετεωρολογικούς σταθμούς για τη δημιουργία στιγμιότυπων της κατάστασης του κλίματος. Ο οργανισμός προειδοποίησε ότι τα περιθώρια πάνω από 1,5C ήταν μικρά σε αρκετούς μήνες και θα μπορούσαν να διαφέρουν ελαφρώς σε άλλα σύνολα δεδομένων.
Το σπασμένο ρεκόρ θαλάσσιων πάγων έρχεται μετά την επιβεβαίωση ότι το περασμένο έτος ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Ο Richard Allan, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, δήλωσε ότι η μακροπρόθεσμη πρόγνωση για τους θαλάσσιους πάγους της Αρκτικής είναι ζοφερή.
«Η περιοχή συνεχίζει να θερμαίνεται ραγδαία και μπορεί να σωθεί μόνο με ταχείες και μαζικές περικοπές στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου», είπε. «Αυτό θα περιορίσει επίσης την αυξανόμενη σοβαρότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων και τη μακροπρόθεσμη άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε όλο τον κόσμο».
Το λιώσιμο των πάγων
Οι παγετώνες του πλανήτη λιώνουν ταχύτερα από ό,τι έχει καταγραφεί ποτέ υπό την επίδραση της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με επιστημονική ανάλυση.
Οι παγετώνες των βουνών λειτουργούν ως πόρος γλυκού ύδατος για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και συγκρατούν αρκετό νερό για να αυξήσουν την παγκόσμια στάθμη της θάλασσας κατά 32 εκατοστά αν λιώσουν εντελώς, αναφέρει το BBC.
Αλλά από την αρχή του αιώνα, έχουν χάσει περισσότερους από 6.500 δισεκατομμύρια τόνους – ή το 5% – του πάγου τους. Και ο ρυθμός τήξης αυξάνεται. Κατά την τελευταία δεκαετία περίπου, οι απώλειες των παγετώνων ήταν πάνω από το ένα τρίτο υψηλότερες από ό,τι κατά την περίοδο 2000-2011.
Η μελέτη συνδύασε περισσότερες από 230 περιφερειακές εκτιμήσεις από 35 ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας τους επιστήμονες ακόμη πιο σίγουρους για το πόσο γρήγορα ακριβώς λιώνουν οι παγετώνες και πώς θα εξελιχθούν στο μέλλον.
Τι δείχνουν οι παγετώνες για την κλιματική αλλαγή
Οι παγετώνες αποτελούν εξαιρετικούς δείκτες της κλιματικής αλλαγής. Σε ένα σταθερό κλίμα, παραμένουν περίπου στο ίδιο μέγεθος, κερδίζοντας περίπου τόσο πάγο μέσω της χιονόπτωσης όσο χάνουν μέσω της τήξης.
Όμως οι παγετώνες έχουν συρρικνωθεί σχεδόν παντού τα τελευταία 20 χρόνια, καθώς οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, κυρίως της καύσης ορυκτών καυσίμων. Μεταξύ του 2000 και του 2023, οι παγετώνες εκτός των μεγάλων παγετώνων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής έχασαν κατά μέσο όρο περίπου 270 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως.
Ο ρυθμός μεταβολής σε ορισμένες περιοχές ήταν ιδιαίτερα ακραίος. Η Κεντρική Ευρώπη, για παράδειγμα, έχει χάσει το 39% των πάγων της σε λίγο περισσότερο από 20 χρόνια.
Η μεταβολή υπό το βάρος ενός περιβάλλοντος που αλλάζει
Οι παγετώνες χρειάζονται χρόνο για να ανταποκριθούν πλήρως σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα – ανάλογα με το μέγεθός τους, από μερικά χρόνια έως πολλές δεκαετίες. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να λιώνουν τα επόμενα χρόνια.
Όμως, το κρίσιμο είναι ότι η ποσότητα των πάγων που θα χαθεί μέχρι το τέλος του αιώνα θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το πόσο η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να θερμαίνει τον πλανήτη απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου.
Αυτό θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ της απώλειας του ενός τετάρτου του πάγου των παγετώνων του πλανήτη, αν επιτευχθούν οι παγκόσμιοι κλιματικοί στόχοι, και σχεδόν του μισού, αν η αύξηση της θερμοκρασίας συνεχιστεί ανεξέλεγκτα, προειδοποιεί η μελέτη.
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βασίζονται σε κάποιο βαθμό στο εποχιακό λιωμένο νερό των παγετώνων, οι οποίοι λειτουργούν σαν γιγάντιες δεξαμενές που βοηθούν στην προστασία των πληθυσμών από την ξηρασία. Όταν οι παγετώνες εξαφανίζονται, το ίδιο συμβαίνει και με την παροχή νερού.
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
