21/6/2024
Από ήπια συμπτώματα έως πιο σοβαρές λοιμώξεις, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο κόλλησαν κορονοϊό. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σημειώνει ότι ένας στους τρεις ανθρώπους αποτέλεσε επιβεβαιωμένο κρούσμα covid-19.
Παρά την παγκόσμια εμβέλεια της πανδημίας όμως, πολλοί παραμένουν και εκείνοι που δεν έχουν μολυνθεί, τουλάχιστον ακόμα. Τώρα, νέα επιστημονική μελέτη μπορεί να έχει ανακαλύψει τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό το φαινόμενο.
Πιο συγκεκριμένα, επιστήμονες ανακάλυψαν κρίσιμες ανοσολογικές αποκρίσεις που εξηγούν γιατί ορισμένοι άνθρωποι που εκτίθενται στον SARS-CoV-2 καταφέρνουν να αποφύγουν την ανάπτυξη της λοίμωξης.
Η νέα έρευνα, που περιγράφεται λεπτομερώς στο περιοδικό Nature, χρησιμοποίησε τεχνολογία αιχμής για να χαρτογραφήσει τη δυναμική του ανοσοποιητικού με πρωτοφανή λεπτομέρεια, παρέχοντας νέες ιδέες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης.
Ανοσοποιητικό VS covid-19
Συγκεκριμένα, μια ομάδα ερευνητών από την Βρετανία παρατήρησε μια ανοσολογική απόκριση που δεν είχε ξαναδεί σε άτομα που απέβαλαν αμέσως τον ιό από το σύστημά τους χωρίς να αρρωστήσουν.
Η ύπαρξη υψηλότερων επιπέδων ενός γονιδίου που ονομάζεται HLA-DQA2 πριν από την αντιμετώπιση του SARS-CoV-2 φάνηκε να προστατεύει αυτά τα άτομα από την λοίμωξη.
«Αυτά τα ευρήματα ρίχνουν φως στα κρίσιμα πρώιμα γεγονότα που είτε επιτρέπουν στον ιό να παραμείνει στον οργανισμό είτε αποβάλλεται γρήγορα πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα», αναφέρει ο Δρ Marko Nikolić, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης από το University College London.
«Τώρα έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση του πλήρους φάσματος των ανοσολογικών αποκρίσεων, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για την ανάπτυξη πιθανών θεραπειών και εμβολίων που μιμούνται αυτές τις φυσικές προστατευτικές αποκρίσεις», συμπληρώνει ο ίδιος.
Τι αποκάλυψε η έρευνα
Στα πλαίσια της μελέτης, που διεξήχθη από ερευνητές από το Wellcome Sanger Institute, το University College London, το Imperial College London, το Netherlands Cancer Institute και άλλα συνεργαζόμενα κέντρα, χρησιμοποιήθηκε μια μέθοδος που επιτρέπει στους επιστήμονες να αναλύσουν το γενετικό υλικό μεμονωμένων κυττάρων.
Αυτή η τεχνική παρείχε μια λεπτομερή εικόνα της συμπεριφοράς του ανοσοποιητικού συστήματος ως απάντηση στην έκθεση στον SARS-CoV-2, εξετάζοντας περισσότερα από 600.000 μεμονωμένα κύτταρα από το αίμα και τις ρινικές επενδύσεις 36 υγιών ενηλίκων εθελοντών.
Αυτοί οι εθελοντές, που αποτέλεσαν μέρος της μελέτης του Ηνωμένου Βασιλείου COVID-19 Human Challenge, εκτέθηκαν σκόπιμα στον ιό και στη συνέχεια οι ανοσολογικές τους αποκρίσεις παρακολουθήθηκαν προσεκτικά.
Από τους συμμετέχοντες που εκτέθηκαν στον ιό, ορισμένοι ανέπτυξαν covid-19 ενώ άλλοι όχι, γεγονός που επέτρεψε στους ερευνητές να εντοπίσουν μοναδικούς ανοσοποιητικούς μηχανισμούς που φάνηκαν να συμβάλλουν στην αντίσταση στον ιό.
Εκείνοι που απέφυγαν την μόλυνση, εμφάνισαν ήπιες ανοσολογικές αποκρίσεις που δεν είχαν παρατηρηθεί ξανά, αμέσως μετά την μόλυνση, αναφέρουν οι ερευνητές. Πιο συγκεκριμένα:
- Ταχεία ανοσολογική απόκριση: Η απόκριση της ιντερφερόνης, μια βασική πρώιμη ανοσολογική αντίδραση, ήταν αισθητή στο αίμα των ασθενών πριν γίνει αισθητή στον ρινοφάρυγγα, το πάνω μέρος του λαιμού σας που συνδέει τη μύτη με το αναπνευστικό σύστημα. Αυτό υποδηλώνει μια προληπτική συστηματική αντίδραση που θα μπορούσε να είναι κρίσιμη για τον έλεγχο του ιού.
- Διαφορετικές ανοσολογικές αντιδράσεις: Ανάλογα με το εάν η λοίμωξη πέρασε ακίνδυνα ή προκάλεσε παρατεταμένη ασθένεια, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού διείσδυσαν στο ρινοφάρυγγα σε διαφορετικούς χρόνους, με πιο άμεση απόκριση σε αβλαβείς λοιμώξεις, υποδεικνύοντας πιθανώς έναν πιο αποτελεσματικό περιορισμό του ιού.
- Ρόλος συγκεκριμένων γονιδίων: Η υψηλή έκφραση του γονιδίου HLA-DQA2 πριν από την αντιμετώπιση του κορονοϊού έδειξε μια πιθανή σύνδεση με την πρόληψη παρατεταμένων λοιμώξεων, υποδεικνύοντας γενετικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις μεμονωμένες επιδράσεις της έκθεσης.
Ενώ τα ευρήματα μπορεί να μας οδηγήσουν σε νέες οδούς πρόληψης και θεραπείας, η ελεγχόμενη ρύθμιση της δοκιμής σε ανθρώπους – παρόλο που παρέχει μια μοναδική ευκαιρία παρακολούθησης της διαδικασίας μόλυνσης από την αρχή μέχρι το τέλος – δεν αντικατοπτρίζει πλήρως τις φυσικές συνθήκες έκθεσης.
Τα ευρήματα βασίζονται σε ένα σχετικά μικρό μέγεθος δείγματος και σε ένα συγκεκριμένο ιικό στέλεχος. Έτσι, ενώ η νέα γνώση είναι πολύτιμη, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τη γενίκευση αυτών των ευρημάτων σε ευρύτερους πληθυσμούς και διαφορετικές παραλλαγές του SARS-CoV-2.
Πηγή: https://www.in.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
