14/4/2024
Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα αναδεικνύονται, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ως η τεχνολογία ΑΠΕ που μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά στον δύσκολο αγώνα για την ενεργειακή μετάβαση.
Συγκεντρώνοντας πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα και οφέλη, η υπεράκτια αιολική ενέργεια έχει τη δυνατότητα κλιμάκωσης την επόμενη χρονική περίοδο προσφέροντας την απαραίτητη «πράσινη» ώθηση απέναντι στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και της αδήριτης ανάγκης απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το τρέχον pipeline νέων υπεράκτιων αιολικών έργων ξεπερνά τα 150 GW μέχρι το 2030 σύμφωνα με τη Spinergie. Κάτι που σημαίνει ότι για τα επόμενα έξι χρόνια η νέα υπεράκτια αιολική ισχύς που έχει «δεσμευτεί», ισοδυναμεί με πέντε φορές τη συνολική τρέχουσα παγκόσμια δυναμικότητα. Και αυτό καθώς η παγκόσμια υπεράκτια αιολική ισχύς ανήλθε σε 34 GW στο τέλος του 2023 (αιολικά πάρκα σταθερού πυθμένα, εξαιρουμένης της Κίνας).
Οι προγραμματισμοί έργων σε διεθνές επίπεδο προσθέτουν έως και 154 GW νέων εγκαταστάσεων έως το 2030, αντιπροσωπεύοντας αύξηση 455%, κατά τη Spinergie, ενώ παράλληλα, πολλές χώρες έχουν στρατηγικούς στόχους ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που αθροίζονται σε ένα ακόμη υψηλότερο σύνολο.
Όσο κι αν αυτό δείχνει ότι η υπεράκτια αιολική βιομηχανία βρίσκεται πλέον σε τροχιά ραγδαίας ανάπτυξης, προκύπτουν σοβαρές αμφιβολίες για το πόσα από τα νέα έργα θα μπορέσουν να υλοποιηθούν.
Οι μεγάλες προκλήσεις
Υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις, που ξεκινούν από την εκτόξευση του κόστους και φτάνουν μέχρι τη σοβαρή έλλειψη σκαφών εγκατάστασης. Αν και υπήρξε αύξηση των παραγγελιών και της παράδοσης νέων σκαφών εγκατάστασης, αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό, όπως αναφέρει η εξειδικευμένη στη ναυτιλιακή αγορά Spinergie. Η ανάλυση της Spinergie για το 2035 δείχνει ότι ακόμη και ο τρέχων προγραμματισμός νέων πλοίων -σχεδόν το ήμισυ της προβλεπόμενης χωρητικότητας- κινδυνεύει με καθυστερήσεις.
Ακόμη, θα πρέπει να θυμηθούμε εδώ τις εμπειρίες των τελευταίων ετών που έχουν δείξει ότι αυτό το pipeline μεγάλων offshore έργων μπορεί να μην είναι απολύτως εφικτό, με τα προβλήματα υποδομής σε νέες αγορές και τον πληθωρισμό να οδηγούν ήδη σε καθυστερήσεις και ακυρώσεις.
Υπενθυμίζεται ότι τους προηγούμενους μήνες κάποιοι από τους ισχυρότερους παίκτες στον κόσμο, όπως η Orsted, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν ορισμένα φιλόδοξα σχέδια για νέα μεγάλα project με «κλειδωμένες» ταρίφες από το παρελθόν, λόγω της απότομης αύξησης των τιμών πρώτων υλών και γενικότερα του επενδυτικού κόστους.
Επιπλέον, η διαφαινόμενη έλλειψη σκαφών εγκατάστασης -παρά την αύξηση των νέων παραγγελιών και παραδόσεων- εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Η έλλειψη WTIVs, μεταξύ άλλων, σημαίνει, κατά τη Spinergie, ότι το 40% ή περισσότερο των στόχων για το 2030 δεν θα υλοποιηθεί εγκαίρως και κινδυνεύει να καθυστερήσει, ακόμη και να ακυρωθεί. Ας κρατήσουμε λοιπόν «μικρό καλάθι» για το πόσα έργα θα μπουν τελικά στην «πρίζα»…
