4/3/2024
Συνήθως στο άκουσμα της λέξης «μέδουσα» έρχονται στο νου δυσάρεστες στιγμές, αφού το άγγιγμα και μόνο των πλοκαμιών της αρκεί για να καταστρέψει τις καλοκαιρινές διακοπές σε μικρούς και μεγάλους.
Η μέδουσα, όμως, που προέκυψε από τη φαντασία, τη δημιουργικότητα και την επιστημονική κατάρτιση ομάδας του Ινστιτούτου Μακ Πλανκ της Στουτγάρδης όχι μόνο δεν ενοχλεί τον άνθρωπο, αλλά φροντίζει να διορθώσει τα λάθη του.
Ειδικοί για τα ευφυή συστήματα πληροφορικής ανέπτυξαν ένα υποβρύχιο ρομπότ εμπνευσμένο από τις μέδουσες, με το οποίο ελπίζουν ότι στο μέλλον θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν απορρίμματα από τον πυθμένα του ωκεανού.
Το σχεδόν αθόρυβο πρωτότυπο μπορεί να παγιδεύει αντικείμενα κάτω από το σώμα του χωρίς φυσική επαφή, επιτρέποντας έτσι την ασφαλή αλληλεπίδραση σε ευαίσθητα περιβάλλοντα όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι. Το Jellyfish-Bot, λοιπόν, θα μπορούσε να γίνει ένα σημαντικό εργαλείο για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Όπως εξηγεί ο Χιεόνγκ-Ζουν Ζου, ένας εκ των επιστημόνων, «υπολογίζεται ότι το 70% των θαλάσσιων απορριμμάτων καταλήγει στον πυθμένα της θάλασσας. Τα πλαστικά αποτελούν πάνω από το 60% αυτών των αποβλήτων και χρειάζονται εκατοντάδες χρόνια για να αποσυντεθούν. Ως εκ τούτου, αντιληφθήκαμε την επείγουσα ανάγκη να αναπτύξουμε ένα ρομπότ ικανό να χειρίζεται αντικείμενα όπως τα σκουπίδια και να τα μεταφέρει στην επιφάνεια. Ελπίζουμε μια μέρα τα υποβρύχια ρομπότ να μπορούν να βοηθήσουν στον καθαρισμό των ωκεανών μας».
Τα ρομπότ χρησιμοποιούνται ήδη για το σκοπό αυτό, αλλά με περιορισμένα αποτελέσματα καθώς είναι θορυβώδη και δυσκίνητα λόγω των ηλεκτρικών κινητήρων και των υδραυλικών αντλιών που χρησιμοποιούνται. Ως αποτέλεσμα, επηρεάζουν θαλάσσια είδη, είναι αργά και έχουν περιορισμένες δυνατότητες κίνησης. Ο καθαρισμός ενός κοραλλιογενούς υφάλου με αυτά τα εργαλεία, εκτός του ότι προκαλεί προβλήματα, είναι σχεδόν αδύνατος.
Για την κατασκευή του ρομπότ, η ομάδα χρησιμοποίησε ηλεκτροϋδραυλικούς ενεργοποιητές μέσω των οποίων ρέει ηλεκτρικό ρεύμα. Οι ενεργοποιητές χρησιμεύουν ως τεχνητοί μύες που τροφοδοτούν το ρομπότ. Γύρω από αυτούς τους μύες υπάρχουν μαξιλάρια αέρα καθώς και εξαρτήματα που σταθεροποιούν το ρομπότ και το καθιστούν αδιάβροχο. Ένα τροφοδοτικό διοχετεύει ηλεκτρισμό μέσω λεπτών καλωδίων, προκαλώντας τη συστολή και τη διαστολή των μυών. Αυτό επιτρέπει στο ρομπότ να κολυμπά και να δημιουργεί στροβιλισμούς κάτω από το σώμα του.
Πώς, όμως, λειτουργεί το ρομπότ-μέδουσα; Σύμφωνα με τον Τιανλού Γουάνγκ που συμμετείχε στη μελέτη, όταν μία μέδουσα κολυμπά προς τα πάνω μπορεί να παγιδεύσει αντικείμενα κατά μήκος της διαδρομής, τα οποία στη συνέχεια μπορεί να μεταφέρει στην επιφάνεια. Η διαδικασία γίνεται με τέτοιο τρόπο που δεν διαταράσσεται το οικοσύστημα και όπως προσθέτει ο Γουάνγκ για πρώτη φορά εφαρμόστηκαν τεχνητοί μύες υψηλής απόδοσης με τεχνολογία HASEL σε υποβρύχιο ρομπότ.
Με μόλις 100 mW το Jellyfish-bot μπορεί να κινηθεί με 6,1 cm/s, να αρπάξει και να μεταφέρει πλαστικά μπουκάλια, ακόμα και να συνεργαστεί με ένα δεύτερο ρομπότ για βαρύτερα ή πιο δύσκολα αντικείμενα -όπως μία μάσκα- και να καθαρίσει πολύπλοκα περιβάλλοντα όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι.
«Εξετάσαμε το ενδεχόμενο συνεργασίας ανάμεσα σε ρομπότ. Για παράδειγμα, πήραμε δύο ρομπότ και τα αφήσαμε να σηκώσουν μια μάσκα, κάτι που είναι πολύ δύσκολο για ένα μόνο ρομπότ μόνο του. Δύο ρομπότ μπορούν να συνεργαστούν και για τη μεταφορά βαρέων φορτίων» προσθέτει ο Ζου.
Βέβαια, προς το παρόν το Jellyfish-bot εξακολουθεί να εξαρτάται από ένα καλώδιο, με αποτέλεσμα η χρήση του σε ανοιχτή θάλασσα να είναι περιορισμένη. Πάντως, οι εμπνευστές της ρομποτικής μέδουσας τη δοκίμασαν με επιτυχία σε λίμνη και τρέφουν ελπίδες ότι σύντομα θα μπορούν να την αφήσουν να… κολυμπήσει στη θάλασσα και να «ψαρέψει» όσα περισσότερα πλαστικά μπορεί.
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
