19/2/2024
Χιλιάδες άνθρωποι διαγιγνώσκονται με τη νόσο κάθε χρόνο παγκοσμίως, η οποία τείνει να αναπτύσσεται στους πνεύμονες και προκαλείται κυρίως από την έκθεση στον αμίαντο.
Είναι επιθετική και θανατηφόρα και έχει ένα από τα χειρότερα ποσοστά επιβίωσης παγκοσμίως.
Τώρα, οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα νέο φάρμακο για τη θεραπεία του μεσοθηλιώματος, το οποίο τετραπλασίασε τα ποσοστά επιβίωσης.
Το ADI-PEG20 (pegargiminase) όπως ονομάζεται το φάρμακο, είναι το πρώτο του είδους του εδώ και 20 χρόνια που συνδυάζεται επιτυχώς με χημειοθεραπεία.
Στη δοκιμή συμμετείχαν ασθενείς από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ιταλία και την Ταϊβάν που συμμετείχαν σε κλινική δοκιμή του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου. Κάθε τρεις εβδομάδες, ο κάθε ασθενής υποβαλλόταν σε χημειοθεραπεία.
Οι μισοί ασθενείς έλαβαν το νέο φαρμάκο ενδοφλέβια, ενώ οι άλλοι μισοί έλαβαν εικονικό φάρμακο για δύο χρόνια. Μεταξύ των ασθενών που συμπεριλήφθηκαν στην τελική ανάλυση ήταν 249 άτομα με μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα –όταν η νόσος προσβάλλει την επένδυση των πνευμόνων- και είχαν μέση ηλικία 70 ετών.
Η μελέτη, γνωστή ως δοκιμή ATOMIC-meso, διεξήχθη σε 43 κέντρα στις πέντε χώρες μεταξύ 2017 και 2021. Όσοι έλαβαν το φάρμακο και υποβλήθηκαν σε χημειοθεραπεία επέζησαν κατά μέσο όρο 9,3 μήνες, σε σύγκριση με 7,7 μήνες για όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο και χημειοθεραπεία
Η μέση «επιβίωση χωρίς εξέλιξη» ήταν 6,2 μήνες με φάρμακο και χημειοθεραπεία, σε σύγκριση με 5,6 μήνες με εικονικό φάρμακο και χημειοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με το φάρμακο ήταν καλά ανεκτή, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η ανακάλυψη αυτή έρχεται μετά από έρευνα δύο δεκαετιών μετά την αρχική ανακάλυψη ότι τα κύτταρα του μεσοθηλιώματος στερούνται μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται ASS1, η οποία επιτρέπει στα κύτταρα να κατασκευάζουν το αμινοξύ αργινίνη. Οι ερευνητές βασίστηκαν σε αυτό το στοιχείο για την ανάπτυξη του φαρμάκου. Το ADI-PEG20 δρα μειώνοντας τα επίπεδα αργινίνης στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα που δεν μπορούν να παρασκευάσουν τη δική τους αργινίνη σταματούν να αναπτύσσονται.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Oncology.
