28/6/2023
Η φλεγμονή γίνεται συχνά αντιληπτή ως κάτι αρνητικό, γι’ αυτό θα συναντήσετε πλήθος πηγών, που παρέχουν συμβουλές σχετικά με το πώς να μειώσετε τη φλεγμονή στον οργανισμό σας. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για την απόκριση του σώματος στη μόλυνση και άλλους, στρεσογόνους παράγοντες. Λειτουργεί ως μια μορφή άμυνας, γι’ αυτό και, σε κάποια επίπεδα, η φλεγμονή είναι απαραίτητη για τον οργανισμό.
«Η φλεγμονή αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της φυσιολογικής μας ανοσολογικής απόκρισης», λέει ο αναπληρωτής καθηγητής της Σχολής Υγείας και Έρευνας του Πανεπιστημίου York,Ali Abdul-Sater. «Αυτό που μας ανησυχεί είναι η υπερβολική φλεγμονή. Πολλές παθήσεις και νόσοι, όπως οι καρδιοπάθειες, ο διαβήτης, διάφοροι τύποι καρκίνου και αυτοάνοσες ασθένειες οφείλονται σε μη φυσιολογική φλεγμονώδη απόκριση».
Η ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο York θέλησε να διερευνήσει κατά πόσο η σωματική δραστηριότητα θα μπορούσε να μειώσει τα επίπεδα υπερβολικής φλεγμονής στον οργανισμό, επαναφέροντάς τα σε φυσιολογικά επίπεδα. Προγενέστερο επιστημονικό έργο έχει αποδείξει ότι μια μέτριας έντασης άσκηση μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Εκείνο που δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό, ωστόσο, είναι το γιατί. Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Physiology-Cell Physiology, υποδηλώνει ότι η απάντηση ενδεχομένως κρύβεται στα επίπεδα των μακροφάγων, μιας ομάδας λευκών αιμοσφαιρίων που είναι υπεύθυνα για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων, την επούλωση τραυμάτων και άλλα. Σε αντίθεση με το παλαιότερο ερευνητικό έργο, η νέα μελέτη εξέτασε τις επιδράσεις της σωματικής άσκησης σε βάθος χρόνου, ανακαλύπτοντας ότι, τελικά, δεν είναι προσωρινές, αλλά μακροπρόθεσμες.
Πιο συγκεκριμένα, αξιοποιώντας μια ομάδα εργαστηριακών ποντικιών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές στα επίπεδα φλεγμονής άρχισαν να γίνονται εμφανείς περίπου μετά από 6-8 εβδομάδες άσκησης, συγκριτικά με τα αδρανή ποντίκια, που δεν παρουσίασαν αξιόλογες διαφορές. «Υπάρχουν σύνθετες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα αναπνέουν, μεταβολίζουν τη γλυκόζη και αποκτούν, στη συνέχεια, πρόσβαση στο DNA. Όλα αυτά χρειάζονται χρόνο», εξήγησε ο δρ. Abdul-Sater.
Σε επόμενη φάση, ο δρ. Abdul-Sater και η ομάδα του θέλουν να συλλέξουν ανοσοκύτταρα ανθρώπων, που ακολουθούν διαφορετικής έντασης άσκηση, με στόχο να διαπιστώσουν ποιες προπονήσεις είναι πιο ωφέλιμες για την εξισορρόπηση της φλεγμονώδους απόκρισης. Θέλουν, επίσης, να εξετάσουν τη φλεγμονή σε πιο σύνθετες μολυσματικές ασθένειες, όπως η COVID-19 και τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπου οι υπερδραστήριες φλεγμονώδεις αποκρίσεις οδηγούν σε αρνητικές επιπτώσεις. «Οι άνθρωποι που αρρώστησαν σοβαρά από την COVID-19, αντιμετώπισαν ουσιαστικά με υπερπαραγωγή κυτοκινών, δηλαδή των μεσολαβητών που παράγονται στα φλεγμονώδη κύτταρα, οι οποίες απελευθερώθηκαν, προκαλώντας τη συσσώρευση υγρού στους πνεύμονες», διευκρίνισε ο ειδικός.
Αν και τα ευρήματα δεν αποτελούν έκπληξη, ο δρ. Abdul-Sater ευελπιστεί ότι, με τη νέα μελέτη, η γνώση θα μπορέσει να αξιοποιηθεί σωστά.
«Το θέμα με τον ανθρώπινο οργανισμό είναι ότι δεν υπάρχει καμία παρέμβαση που να λειτουργεί σε όλους τους ανθρώπους. Αυτό που προτείνει αυτή η μελέτη είναι ότι η μέτρια και έντονη άσκηση όχι μόνο βελτιώνει τη μεταβολική υγεία, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να βελτιώσει και την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος».
Πηγή: https://www.ygeiamou.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
