17/6/2023
Ο πόνος είναι μια εμπειρία που όλοι αποκτάμε από την παιδική ηλικία.
Είναι ο τρόπος του οργανισμού να προειδοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά. Στις περισσότερες περιπτώσεις παύει να υπάρχει μόλις επουλωθεί το τραύμα, υποχωρήσει το οίδημα και γενικά θεραπευτεί η αιτία που τον προκαλεί.
Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που το σημείο που έχει τραυματιστεί ή φθαρεί λόγω υπέρχρησης ή γήρανσης συνεχίζει να πονάει για εβδομάδες, μήνες ή ακόμα και χρόνια μετά.
Τότε ο πάσχων καλείται να αντιμετωπίσει τις σοβαρές επιπτώσεις του στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή του, αλλά και στην ψυχολογία του.
Οι μεγάλες αρθρώσεις είναι τα σημεία του σώματος που υπόκεινται συχνότερα σε τραυματισμούς (π.χ. ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου) και προσβάλλονται από χρόνια νοσήματα (όπως η αρθρίτιδα).
Καθώς ο άνθρωπος γερνά, ο κίνδυνος εμφάνισης πόνου από διάφορες αιτίες αυξάνεται σημαντικά, και μπορεί να κυμαίνεται από ήπιος έως πολύ έντονος.
Τραυματισμοί, τενοντίτιδες, θυλακίτιδες, κατάγματα και αρθρίτιδες είναι οι πιο συχνές αιτίες.
Αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση λειτουργικής αδυναμίας και μειωμένης ποιότητας ζωής, αφού οι ασθενείς σταδιακά χάνουν το φυσιολογικό εύρος κίνησης.
Η η συντηρητική αντιμετώπιση του πόνου και της δυσλειτουργίας των αρθρώσεων περιλαμβάνει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παυσίπονα και φυσικοθεραπείες.
Ο εθισμός στα παυσίπονα και ειδικά στα οπιοειδή μπορεί να έχει πολύ αρνητικές συνέπειες στον οργανισμό και δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση.
Εάν αυτά δεν είναι αποτελεσματικά στην ύφεση του πόνου, δοκιμάζονται ενδαρθρικές ενέσεις στεροειδών. Οι ενδαρθρικές ενέσεις έχουν μόνο προσωρινή αναλγητική δράση, η διατήρηση της οποίας απαιτεί συχνές επαναλήψεις, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως η σηπτική αρθρίτιδα και επιτάχυνσης της καταστροφής του χόνδρου.
Οι φυσικοθεραπείες δεν θεραπεύουν την αιτία του πόνου, αλλά ανακουφίζουν από τον πόνο και βελτιώνουν τη λειτουργικότητα μόνο προσωρινά.
Καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν εγγυάται μόνιμη ή μακροπρόθεσμη απαλλαγή από τον πόνο. Αναλόγως της βλάβης, μπορούν να ανακουφίσουν τον ασθενή από τον πόνο λίγο ή πολύ.
Σε πολλές περιπτώσεις οριστική θεραπεία προσφέρει μόνο η χειρουργική επέμβαση, στην οποία όμως δεν μπορούν να υποβληθούν όλοι οι ασθενείς, κυρίως λόγω άλλων χρόνιων νοσημάτων, όπως η οστεοπόρωση, ύπαρξης μόλυνσης ή ανικανότητα να ακολουθηθούν οι μετεγχειρητικές οδηγίες, κ.ά.
Πηγή: https://www.onmed.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
