3/3/2023
Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, ότι η παιδική παχυσαρκία συνδέεται με τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη.
Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι το αυξημένο μέγεθος σώματος στην παιδική ηλικία σχετίζεται με διπλάσιο κίνδυνο διαβήτη τύπου 1 και διαβήτη τύπου 2.
Νέα έρευνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Σουηδίας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παχυσαρκία στην παιδική ηλικία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης κάθε τύπου διαβήτη ενηλίκων με εξαίρεση αυτόν της μέσης ηλικίας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι η πρώτη φορά που καταδεικνύεται ότι η παιδική παχυσαρκία, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τέσσερις από τους πέντε πρόσφατα προτεινόμενους υποτύπους διαβήτη.
Οι νέοι υπο-τύποι διαβήτη ενηλίκων ταυτοποιήθηκαν σε έρευνα του 2018 και είναι οι ακόλουθοι:
– Σοβαρός αυτοάνοσος διαβήτης (SAID): Τείνει να ξεκινάει σε νεότερη ηλικία, σε άτομα με σχετικά χαμηλό ΔΜΣ, κακή ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα, έλλειψη ινσουλίνης και εμφάνιση αυτοαντισωμάτων αποκαρβοξυλάσης γλουταμικού οξέος (GADA).
– Σοβαρός διαβήτης με ανεπάρκεια ινσουλίνης (SIDD): Οι ασθενείς έχουν αυξημένη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA 1C), μέτρια αντίσταση στην ινσουλίνη, κακή έκκριση ινσουλίνης και υψηλότερο κίνδυνο εμφάνιση αμφιβληστροειδοπάθειας.
– Σοβαρός ανθεκτικός στην ινσουλίνη διαβήτης (SIRD): Χαρακτηρίζεται από αντίσταση στην ινσουλίνη και υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος.
– Ήπιος διαβήτης που σχετίζεται με την παχυσαρκία (MOD): Χαρακτηρίζεται από παχυσαρκία αλλά όχι αντίσταση στην ινσουλίνη.
– Ήπιος διαβήτης που σχετίζεται με την ηλικία (MARD): Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι περισσότεροι ασθενείς, στην πλειονότητά τους άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας.
Για τις ανάγκες της νέας έρευνας, οι επιστήμονες μελέτησαν δεδομένα από τη βρετανική βιοτράπεζα (UK Biobank) σε σύνολο 453.169 ευρωπαίων συμμετεχόντων, αναλύοντας γενετικές πληροφορίες για τη σχέση περιβαλλοντικών παραγόντων κινδύνου και μιας ασθένειας, ενώ έλαβαν υπόψη και άλλους παράγοντες κινδύνου.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα παιδικής παχυσαρκίας συνδέθηκαν με:
– 62% αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου LADA (αυτοανόσος διαβήτης, ο οποίος εξελίσσεται βραδέως και χαρακτηρίζεται από θετικότητα των σχετικών με το διαβήτη αντισωμάτων)
– διπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη SIDD
– τριπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη SIRD
– επταπλάσιο κίνδυνο διαβήτη MOD
Ο μόνος υποτύπος διαβήτη που δεν φάνηκε να συνδέεται με την παιδική παχυσαρκία, ήταν ο ήπιος διαβήτης που σχετίζεται με την ηλικία (MARD), ο οποίος εξ ορισμού αφορά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
Η μελέτη αποκαλύπτει τους διαφορετικούς μηχανισμούς που συνδέουν την παιδική παχυσαρκία με διαφορετικούς υποτύπους διαβήτη. Η σχέση μεταξύ του μεγέθους του σώματος στην παιδική ηλικία και των υποτύπων SIRD ή MOD θεωρείται αναμενόμενη, δεδομένων των δυσμενών επιπτώσεων της παχυσαρκίας στην ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Είναι όμως ενδιαφέρον ότι τα παιδιά με υψηλότερα επίπεδα παχυσαρκίας αντιμετώπιζαν και μεγαλύτερο κίνδυνο διαβήτη LADA και SIDD, υποτύπους που χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια ινσουλίνης.
Αυτό το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η μειωμένη έκκριση ινσουλίνης επηρεάζεται από τη μεγάλη συγκέντρωση λίπους γύρω από το πάγκρεας, αλλά και από την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Μελέτη του Διαβήτη Diabetologia.
Πηγή: https://www.onmed.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
