8/8/2022
Καθώς ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη υπερβαίνει τα 500 εκατομμύρια παγκοσμίως, οι επιστήμονες πρέπει να βρουν τρόπους να βελτιώσουν τα διαθέσιμα φάρμακα προκειμένου να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της πάθησης. Ωστόσο, μια νέα ελπιδοφόρα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Monash δημιουργεί προσδοκίες για την ανάπτυξη νέων θεραπειών κατά του διαβήτη που βασίζεται στην αναγέννηση της ινσουλίνης στα βλαστοκύτταρα του παγκρέατος.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν τρόπο για την αναγέννηση της ινσουλίνης στα βλαστοκύτταρα του παγκρέατος στο πλαίσιο μιας μελέτης που δίνει μια ελπιδοφόρα εναλλακτική σε πολλούς ασθενείς που είναι ινσουλινοεξαρτώμενοι.
Επανενεργοποίησαν επιτυχώς παγκρεατικά βλαστοκύτταρα δότη τύπου 1 διαβητικού για να παράξουν ινσουλίνη. Σύμφωνα με τη μέθοδο των ερευνητών φαίνεται να είναι δυνατή η δημιουργία νέων κυττάρων Βήτα κατά συνέπεια να καθίσταται δυνατή η οριστική ίαση από το χρόνιο έως σήμερα νόσημα που ταλανίζει πολλούς διαβητικούς και αν και χρειάζεται περεταίρω έρευνα θα ήταν μια πολλά υποσχόμενη θεραπευτική λύση.
Ο ειδικός στον διαβήτη καθηγητής Sam Hey δήλωσε: «Βλέπουμε τη μελέτη μας ως ένα νέο και σημαντικό βήμα προς την ανάπτυξη νέων θεραπειών. Αυτό το βήμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πιθανή θεραπευτική επιλογή για τον ινσουλινοεξαρτώμενο διαβητικό η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα τον δια βίου έλεγχο της γλυκόζης του αίματος και της αντικατάστασης των καθημερινών ενέσεων ινσουλίνης που ο πάσχον αναγκάζεται να κάνει καθώς δεν παράγεται πλέον από το κατεστραμμένο πάγκρεάς του».
Βέβαια για να αποκατασταθεί η παραγωγή ινσουλίνης στο κατεστραμμένο πάγκρεας, οι επιστήμονες έπρεπε να ξεπεράσουν αρκετές προκλήσεις, καθώς το διαβητικό πάγκρεας θεωρήθηκε ότι ήταν πολύ κατεστραμμένο για να θεραπευτεί.
Ο καθηγητής El Osta δήλωσε: «Μέχρι τη στιγμή που ένα άτομο διαγιγνώσκεται με διαβήτη τύπου 1 (T1D), πολλά από τα Βήτα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεάς του έχουν ήδη καταστραφεί. Έτσι αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι το διαβητικό πάγκρεας δεν είναι σε θέση να παράγει ινσουλίνη». Οι εξελίξεις αναφορικά με τον διαβήτη έχουν οδηγήσει σε «μεγαλύτερη κατανόηση και ανανεωμένο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη πιθανών θεραπειών».
Οι θεραπευτικές επιλογές
«Οι ασθενείς κάνουν καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης για να αντικαταστήσουν αυτή που θα παραγόταν από το πάγκρεας. Επί του παρόντος, η μόνη άλλη αποτελεσματική θεραπεία είναι η μεταμόσχευση παγκρεατικών νησίδων (σ.σ. πρόκειται για μια πειραματική θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 1). Ενώ έχει βελτιώσει την υγεία των διαβητικών, η εν λόγω μεταμόσχευση εξαρτάται από τους δωρητές οργάνων, οπότε έχει περιορισμένη ευρεία πρακτική εφαρμογή».
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Dr. Al-Hasani αναφέρει «Καθώς αντιμετωπίζουμε έναν παγκοσμίως γηράσκοντα πληθυσμό και τις προκλήσεις της αυξανόμενης συχνότητας εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, ο οποίος συνδέεται στενά με την αύξηση της παχυσαρκίας, η ανάγκη εύρεσης για ένα φάρμακο για τον διαβήτη γίνεται όλο και πιο πιεστική».
Και συνέχισε λέγοντας: «Πριν φτάσετε στους ασθενείς, απαιτείται περισσότερη μελέτη για τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων αυτών των κυττάρων και τη θέσπιση πρωτοκόλλων για την απομόνωση και την επέκτασή τους. Νομίζω ότι η θεραπεία είναι ακόμα πολύ μακριά. Ωστόσο, αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ανάπτυξη μιας μακροχρόνιας θεραπείας που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τύπους διαβήτη».
Οι καθηγητές El-Osta, Δρ. Al-Hasani και Δρ. Khurana έχουν αναπτύξει μια επαναστατική μέθοδο για την αναγέννηση των κυττάρων ινσουλίνης χωρίς τα ηθικά ζητήματα που συνήθως σχετίζονται με τα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα.
Πηγή: journalbreak.com
Πηγή: https://www.onmed.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
