7/12/2025
Νέα έρευνα δείχνει ότι τα χαμηλά επίπεδα LDL χοληστερόλης συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 — ακόμη και όταν δεν χρησιμοποιούνται στατίνες.
Τα ευρήματα θέτουν νέα ερωτήματα για το πώς τα επίπεδα χοληστερίνης μπορεί να επηρεάζουν το σάκχαρο και γιατί άτομα με πολύ υψηλή LDL παρουσιάζουν μερικές φορές τον χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Γιατί η χαμηλή LDL μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη
Ερευνητές από το Τμήμα Προηγμένων Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου “Federico II” στη Νάπολη αναφέρουν ότι ενήλικες με χαμηλά επίπεδα LDL χοληστερόλης στο πλάσμα έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, ακόμη και όταν λαμβάνεται υπόψη η χρήση στατινών. Αυτό το εύρημα ενισχύει ένα διαχρονικό επιστημονικό ερώτημα – οι στατίνες είναι γνωστό ότι αυξάνουν τις νέες διαγνώσεις διαβήτη με τρόπο εξαρτώμενο από τη δόση, ενώ γενετικές μελέτες δείχνουν ότι γενετικές παραλλαγές που μειώνουν την LDL (π.χ. στα γονίδια HMGCR, NPC1L1 και PCSK9) συνδέονται επίσης με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη.
Αντιθέτως, άτομα με οικογενή υπερχοληστεριναιμία, που έχουν φυσικά πολύ υψηλή LDL-C, φαίνεται να είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2. Όλα αυτά τα μοτίβα εγείρουν ένα βασικό ερώτημα – πώς σχετίζεται η μετρούμενη κλινικά LDL χοληστερόλη με τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο διαβήτη και σε ποιον βαθμό αυτό επηρεάζεται από τις στατίνες σε σχέση με την ίδια την LDL χοληστερόλη;
Ποια είναι η σχέση της χοληστερίνης με τον διαβήτη;
Σύμφωνα με μελέτη του 2025 με τίτλο «Remnant Cholesterol and Cardiovascular Risk in Adults With Type 1 Diabetes», τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα υπολειμματικής χοληστερόλης ήταν πολύ πιο πιθανό να εμφανίσουν καρδιοπάθεια — ειδικά εάν η LDL χοληστερόλη τους ήταν 100 mg/dL ή υψηλότερη. Η μελέτη έδειξε επίσης ότι πολλοί συμμετέχοντες είχαν χαμηλή HDL, υψηλά τριγλυκερίδια και μη θεραπευμένη υψηλή LDL, γεγονός που αύξανε συνολικά τον καρδιαγγειακό τους κίνδυνο.
Άλλες πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η χοληστερίνη και ο διαβήτης τύπου 2 συνδέονται στενά, με ορισμένους δείκτες χοληστερίνης να βοηθούν στην πρόβλεψη του ποιος είναι πιο πιθανό να εμφανίσει διαβήτη. Η έρευνα αναδεικνύει ότι οι διαταραχές στον μεταβολισμό της χοληστερίνης, η υψηλή υπολειμματική χοληστερίνη και ο αυξημένος λόγος ολικής προς HDL χοληστερόλης μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η χοληστερίνη δεν αφορά μόνο την καρδιά – παίζει σημαντικό ρόλο και στη ρύθμιση του σακχάρου.
- Aνασκόπηση του 2025 διαπίστωσε ότι η διαταραγμένη λειτουργία του μεταβολισμού της χοληστερίνης μπορεί να συμβάλλει στην ινσουλινοαντοχή και στον διαβήτη τύπου 2.
- Mελέτη του 2025 έδειξε ότι η υψηλότερη υπολειμματική χοληστερίνη προβλέπει έντονα την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 σε ορίζοντα 4–12 ετών.
- Μελέτη του 2025 κατέδειξε ότι ο αυξημένος λόγος ολικής χοληστερίνης / HDL είναι χρήσιμος δείκτης για την ανίχνευση υψηλού κινδύνου διαβήτη.
- Η έρευνα για τη διαβητική δυσλιπιδαιμία δείχνει ότι ο διαβήτης συνδέεται συχνά με υψηλά τριγλυκερίδια και ανώμαλο λιπιδαιμικό προφίλ, επιδεινώνοντας τη μεταβολική υγεία.
Η χαμηλή χοληστερίνη προβλέπει τον διαβήτη, σύμφωνα με την έρευνα
Στη μελέτη με τίτλο «A six-year longitudinal study identifies a statin-independent association between low LDL-cholesterol and risk of type 2 diabetes», που δημοσιεύθηκε στο Cardiovascular Diabetology, οι ερευνητές διερεύνησαν αν η LDL χοληστερόλη στο πλάσμα προβλέπει την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2 σε μακροχρόνια παρακολούθηση και αν η θεραπεία με στατίνες αλλάζει αυτή τη σχέση.
Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε από μία συνεργατική ομάδα 140 γενικών ιατρών. Κάθε γιατρός συνέβαλε σε ένα κοινό ηλεκτρονικό ιατρικό αρχείο που παρακολουθεί τους ασθενείς μέσα από επισκέψεις και καταγράφει διαγνώσεις, ιατρικές συνταγές, νοσηλείες, επισκέψεις σε επείγοντα, εργαστηριακές εξετάσεις, ζωτικά σημεία και θανάτους.
Πάνω από 200.000 ενήλικες περιλαμβάνονται στο σύστημα, με ηλικιακή και γεωγραφική κατανομή που αντανακλά φυσικά τον πληθυσμό της Νάπολης. Μετά την εφαρμογή όλων των κριτηρίων ένταξης και αποκλεισμού, παρέμεινε μια κοόρτη 13.674 ενηλίκων ηλικίας 19 έως 90 ετών. Λίγο παραπάνω από το ήμισυ αυτών λάμβαναν θεραπεία με στατίνες κατά την έναρξη.
Οι διαφορές στο προφίλ μεταξύ των χρηστών και μη χρηστών στατινών ήταν οι αναμενόμενες. Οι χρήστες στατινών, δηλαδή 7.140 άτομα της κοόρτης, είχαν μέση ηλικία 70 ετών, σε σύγκριση με τα 54 έτη των 6.534 όσων δεν έπαιρναν. Κατά την περίοδο παρακολούθησης (διάμεση διάρκεια 71,6 μήνες), 1.819 συμμετέχοντες (13%) εμφάνισαν νέο περιστατικό διαβήτη τύπου 2 — εκ των οποίων οι 1.424 (20%) ήταν άτομα που λάμβαναν στατίνες, ενώ οι 395 (6%) δεν λάμβαναν στατίνες.
Παρατηρούμενες συσχετίσεις
Κάθε αύξηση κατά 10 mg/dl στην LDL χοληστερόλη συνδεόταν με 10% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη (προσαρμοσμένος λόγος κινδύνου HR 0,90), γεγονός που δείχνει ότι όσο χαμηλότερη η LDL, τόσο υψηλότερος ο κίνδυνος. Τα ποσοστά εμφάνισης διαβήτη κατά τεταρτημόρια LDL-C ήταν:
- 27,6 περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωπο-έτη στην ομάδα με πολύ χαμηλή LDL (<84 mg/dl)
- 17,4 στην ομάδα με μέτρια LDL (84–<107 mg/dl)
- 13,5 στην υψηλή ομάδα (107–<131 mg/dl)
- 8,4 στην πολύ υψηλή ομάδα (≥131 mg/dl)
Η θεραπεία με στατίνες συνδεόταν με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη σε κάθε κατηγορία LDL-C:
- HR 1,75 στην ομάδα με πολύ χαμηλή LDL
- HR 1,63 στη μέτρια
- HR 1,54 στην υψηλή
Η μεγαλύτερη σχετική αύξηση παρατηρήθηκε σε όσους ξεκίνησαν με πολύ υψηλή LDL, με προσαρμοσμένο HR 2,41. Οι ερευνητές καταλήγουν ότι η χρήση στατινών αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη εντός κάθε κατηγορίας LDL, με τη μεγαλύτερη σχετική επίδραση να εμφανίζεται σε άτομα που ξεκινούν με πολύ υψηλά επίπεδα LDL-C.
Χοληστερίνη: Αυτό το τυρί είναι μακράν το χειρότερο, σύμφωνα με τους ειδικούς
Ωστόσο, η συνολική εικόνα δείχνει ότι τα χαμηλά επίπεδα LDL συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη, κατά μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα από τη χρήση στατινών — ενώ LDL-C ίση ή άνω των 131 mg/dl συνδέεται με τον χαμηλότερο παρατηρούμενο κίνδυνο. Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα πριν εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα.
Ποτέ μη διακόπτετε την αγωγή σας μόνοι σαhttps://www.oloygeia.gr/ς. Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας.
