8/11/2024
«Δεν είχα κανέναν που να μπορούσε να με στηρίξει. Έχουν δημιουργηθεί πολλά τραύματα στα παιδιά μου». Με αυτά τα λόγια η 51χρονη Ελένηξετυλίγει το κουβάρι της δικής της ιστορίας και αποκαλύπτει για πρώτη φορά ότι η υπέστη σωματική και λεκτική κακοποίηση από τον σύζυγό της.
«Με έπιασε και με κόλλησε στην ντουλάπα, με πέταξε στο μπάνιο»
Τα όσα βίωσε η 51χρονη μητέρα μοιάζουν με σενάριο δραματικής ταινίας. Η Ελένη περιγράφει με έντονη συναισθηματική φόρτιση ένα από τα ακραία περιστατικά που έζησε αυτή και ο μεγάλος της γιος, από τον τότε σύζυγό της.
«Ένα βράδυ που με χτύπησε, ήθελα να ανοίξω την πόρτα και να ζητήσω βοήθεια από τη διπλανή μου που ήταν νομικός. Δεν με άφησε να το κάνω και με απείλησε. Με έπιασε και με κόλλησε στην ντουλάπα, με πέταξε στο μπάνιο. Ο μεγάλος μου γιος τραβούσε το παντελόνι του και του έλεγε άφησε τη μαμά μου. Είχα μελανιές στον λαιμό μου. Δεν πήγα στην αστυνομία, γιατί φοβόμουν παρά πολύ. Μεγάλωνα μόνη μου τρία μικρά παιδιά και τα δύο από αυτά με αναπηρία. Την επόμενη ημέρα το είπα στους γονείς μου. Εκείνοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν. “Να μην χωρίσεις, τι θα πει ο κόσμος”, μου είπαν», περιγράφει.
Η 51χρονη μητέρα ξεκαθαρίζει πως αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω θα είχε χωρίσει νωρίτερα και δεν θα επέτρεπε άλλο στον εαυτό της και στα παιδιά της να ζουν με τον βίαιο πατέρα τους. «Ο μεγάλος μου γιος μου είπε μία μέρα: “Εγώ όταν έτρωγα ξύλο, δεν έκανες κάτι, καθόσουν και κοιτούσες”. Ειλικρινά φοβόμουν. Ο μεγάλος γιος μου έφαγε πολύ ξύλο από τον πατέρα του. “Αν δεν φέρεις άριστα στους βαθμούς, μην πατήσεις το πόδι σου στο σπίτι”, του έλεγε. Έτρωγε πολύ ξύλο το παιδί. Δεν μιλάμε για μία σφαλιάρα. Σε άλλο περιστατικό, τον είχε πιάσει από τον λαιμό και του άφησε σημάδι. Ήθελα να τον πάω στο νοσοκομείο και μετά να κάνω καταγγελία στην αστυνομία. Το παιδί μου με σταμάτησε. Τότε δεν το έκανα, σήμερα θα το έκανα αμέσως».
«Δεν αποδέχθηκε ποτέ τα δύο παιδιά μας με αναπηρία»
Εκτός από τον μεγάλο της γιο, η Ελένη έχει και δύο μικρότερα παιδιά, τα οποία είναι δίδυμα: ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Η ίδια λέει πως ο πατέρας τους δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι τα παιδιά τους έχουν αναπηρία και ντρεπόταν για εκείνα.
«Έβλεπα ότι τα παιδιά μου δεν είναι καλά, έβλεπα το κόμπλεξ που είχε για αυτά. Ήταν άσχημη η σχέση του μαζί τους. Δεν συζητάει, ό,τι κάνει είναι τελείως για τα μάτια του κόσμου. Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου. Όσα χειρουργεία έκαναν τα παιδιά, δεν βοήθησε καθόλου οικονομικά. Το τελευταίο χειρουργείο του γιου μου κόστισε 14.000 ευρώ και με βοήθησε η διευθύντρια του σχολείου του για να μαζευτούν τα χρήματα. Τα καταφέραμε. Τον παρακαλούσα τις γιορτές να πάμε εκδρομή με τα παιδιά. Δεν έβγαινε ποτέ έξω μαζί τους. Ακόμα και τώρα, ζητά να μην έχουν το βοήθημα και να τα έχει από το χέρι», τονίζει η μητέρα.
Η γενναία απόφαση
Για την Ελένη, η φροντίδα των παιδιών της είναι απόλυτη προτεραιότητα. Κάνει τα αδύνατα δυνατά έτσι ώστε να μην τους λείπει τίποτα. Από την ηλικία των τριών μηνών μέχρι και σήμερα που έχουν ήδη ενηλικιωθεί, τα δίδυμα δέχονται ειδικές θεραπείες, καθώς και όλη η οικογένεια επισκέπτεται ψυχολόγο.
Η 51χρονη μητέρα, πριν από περίπου 10 χρόνια κατάφερε να πάρει τη γενναία απόφαση και να ανακοινώσει στον σύζυγό της ότι θέλει να χωρίσουν. «Το τελευταίο χτύπημα ήταν όταν μου είπε ότι με παντρεύτηκε για να με έχει δούλα. Εκεί χτύπησα κόκκινο και πήγα στην Εκκλησία. Πήγα και σε ψυχολόγο και μετά πήγα στους γονείς μου και ανακοίνωσα ότι θέλω να χωρίσω. Μου είπαν τότε πως, αν δεν είσαι καλά, να χωρίσεις. Εκείνος επειδή θα έχανε τη βολή του, άρχισε τα παρακαλητά. Όταν του το είπα δεν το πίστευε. Πήγε στη δικηγόρο και ξεκίνησε η διαδικασία. Έκανε πολλές προσπάθειες αλλά όταν είδε ότι δεν τα καταφέρνει, μου είπε ότι έχω εξωσυζυγική σχέση γι’ αυτό τον χωρίζω. Μετά σταμάτησε να δίνει χρήματα για τις ανάγκες μας. Έτυχε να μην έχω γάλα για τα παιδιά μου», αποκαλύπτει.
Μετά το διαζύγιο, η μητέρα και τα τρία παιδιά της κατοχύρωσαν νομικά τη διαμονή τους στο σπίτι τους. Όμως, ο πρώην σύζυγός της συνέχιζε να τους πολεμά. Στην ηλικία των 18 ετών, ο μεγάλος της γιος έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο. Το παιδί έφυγε για τις σπουδές του σε πόλη της Θράκης και αργότερα μετακόμισε εκεί και η Ελένη με τα δίδυμα, καθώς και εκείνα είχαν δώσει εξετάσεις και πέρασαν στο ίδιο πανεπιστήμιο.
«Όταν χωρίσαμε μου είπε: “Εγώ θα φύγω από το σπίτι και αυτά εδώ θα μείνουν τούβλα”. Σήμερα, έχω καταφέρει να σπουδάζουν και τα τρία παιδιά μου στο πανεπιστήμιο. Εγώ τελείωσα το Λύκειο και ο μικρός μου γιος ασχολείται και με τον αθλητισμό, όπου έχει κατακτήσει πρόσφατα δύο μετάλλια», αναφέρει με υπερηφάνεια η 51χρονη μητέρα.
«Ο μικρός μου γιος δέχθηκε μεγάλη ψυχολογική υποστήριξη. Σήμερα, βλέπει πλέον τις καταστάσεις και επιλέγει να μην υπάρχει πολύ στη ζωή του ο πατέρας του. Η κόρη μου κρατά επαφή με τον πατέρα της, αλλά εκείνος είναι χειριστικός μαζί της. Δεν αγαπάει το παιδί, θέλει να μαθαίνει τι κάνουμε εδώ. Εμείς δεν έχουμε επαφές. Με εκδικείται ακόμη, με μισεί. Έτσι νομίζει!», προσθέτει.
«Πλέον ζω μία ήρεμη ζωή»
Η ζωή για την τετραμελή οικογένεια φαίνεται πλέον να κυλά ήρεμα. Όλοι τους ζουν μαζί και ο ένας βοηθά τον άλλον καθημερινά. Το πρόγραμμά τους είναι απαιτητικό και οι ανάγκες ειδικά των διδύμων, λόγω και της αναπηρίας, είναι αυξημένες.
«Θέλω πολύ να δουλέψω κι εγώ αλλά δεν μπορώ γιατί τα παιδιά μου χρειάζονται φροντίδα. Ο πρώην σύζυγός μου δεν μου έδωσε ποτέ διατροφή. Τα χρήματα για να κινηθώ νομικά εναντίον του, επέλεξα να τα δίνω για τα χειρουργεία των παιδιών μου. Πλέον ζω μία ήρεμη ζωή. Οι γονείς και τα αδέρφια μου ήρθαν εναντίον μου όταν χώρισα αλλά έξι μήνες πριν μετακομίσουμε, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις μας. Επιλέγω να μην κάνω κάτι για μένα. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ όταν θέλω να βγω εγώ και θα είναι μέσα στο σπίτι τα παιδιά μου. Θα έπρεπε να είναι το αντίθετο. Ο Θεός δίνει τα προβλήματα σε ανθρώπους που τα αντέχουν. Για μένα τα παιδιά μου δεν είναι ΑμεΑ. Είναι ευλογία», λέει και συγκινεί η 51χρονη.
«Είναι πολλοί εκείνοι που ντρέπονται επειδή τα παιδιά τους έχουν αναπηρία. Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν δει το φως του ήλιου. Είναι όλη μέρα κλεισμένα στο σπίτι. Δεν ξέρω γιατί ντρέπονται για τα παιδιά τους αυτοί οι γονείς», υποστηρίζει.
Ο μοναδικός της φόβος και το μήνυμα προς όλες τις γυναίκες
Η 51χρονη μητέρα δεν φοβάται να ζει, όπως λέει. Αντλεί καθημερινά δύναμη από τα παιδιά της και πορεύεται με αξιοπρέπεια στη ζωή, ως αλύγιστο στήριγμα για την οικογένειά της. «Αυτό που θα ήθελα πάρα πολύ είναι η κόρη μου να μπορέσει να είναι ανεξάρτητη, γιατί δεν θα ζω για πάντα. Αυτό είναι που φοβάμαι, να μην τα καταφέρω. Δεν θέλω να καταστρέψει τη ζωή του ο μεγάλος γιος μου. Δεν θέλω να αφιερώσει τη ζωή του στα αδέρφια του. Θέλω ο καθένας να προχωρήσει τη ζωή του, όπως μπορεί», επισημαίνει.
Με την απόφαση που έλαβε να μιλήσει ανοιχτά για τα όσα βίωσε, η 51χρονη θέλει να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες που βρέθηκαν ή βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τη δική της. «Καμία γυναίκα να μη φοβάται να κάνει το πρώτο βήμα. Ο σύζυγός μου με έβριζε και δεν με σεβότανε. Ήταν ψυχρός καθημερινά. Είναι άσχημο να μένεις σε ένα σπίτι και να μην είσαι καλά. Σήμερα θα πήγαινα να τον καταγγείλω στην αστυνομία».
Τέλος, η Ελένη επικρίνει τη στάση της Πολιτείας απέναντι στα Άτομα με Αναπηρία λέγοντας πως δεν υπάρχει καμία ουσιαστική στήριξη για αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Μπορεί ένα μέρος των θεραπειών τους να καλύπτονται από το Δημόσιο, ωστόσο δεν είναι αρκετό αυτό διότι τα περισσότερα χρήματα για τη φροντίδα των παιδιών με αναπηρία, καλούνται να τα εξασφαλίσουν οι ίδιοι οι γονείς.
Πηγή: https://www.ethnos.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
