14/9/2024
Το θερμόμετρο «χτυπάει» κόκκινο, η αστικοποίηση διευρύνεται, τα δέντρα ελαττώνονται, τα αστικά κέντρα με την πυκνή δόμηση ασφυκτιούν… Το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας αποτελεί πλέον καθημερινότητα σε πολυπληθείς πόλεις με κτίρια κατασκευασμένα από σκυρόδεμα που εγκλωβίζουν τη θερμότητα, απορροφούν μεγάλη ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας την οποία στη συνέχεια απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα. Ως αποτέλεσμα η θερμοκρασία αυξάνεται κατά 3-5 βαθμούς Κελσίου συγκριτικά με περιαστικές περιοχές.
Τη στιγμή, λοιπόν, που η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πλέον γεγονός, τα δέντρα και το πράσινο μπορεί να αποδειχθούν σωτήρια προσφέροντας ανάσα δροσιάς. Εξάλλου, σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα από το ιατρικό περιοδικό The Lancet περισσότερο από το 1/3 των πρόωρων θανάτων που συνδέονται με την ακραία ζέστη θα μπορούσε να αποφευχθεί με τη φύτευση περισσότερων δέντρων στις πόλεις.
Όπως αποδεικνύεται από μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το ιταλικό Πανεπιστήμιο Σαπιέντζα της Ρώμης, σε συνεργασία με την Αραβική Ακαδημία Επιστημών, Τεχνολογίας και Θαλάσσιων Μεταφορών στην Αίγυπτο (AASTMT), δεν χρειάζεται τεράστια προσπάθεια για να γίνουν οι πόλεις πιο δροσερές.
Από την έκθεση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports και μελέτησε τους ιστορικούς κήπους του Viale Carlo Felice στη Ρώμη προκύπτει ότι αν αυξηθούν η δενδροκάλυψη και οι θάμνοι, αν εγκατασταθούν σιντριβάνια που θα αξιοποιούν το βρόχινο νερό, αν τροποποιηθούν τα υλικά του οδοστρώματος είναι δυνατό να μειωθεί η θερμοκρασία και οι ιστορικοί κήποι στη συνοικία Εσκουιλίνο της ιταλικής πρωτεύουσας να γίνουν με λίγες και απλές αλλαγές ακόμα πιο δροσεροί.
Όπως αναφέρει στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica, η αρχιτέκτονας και εκ των συντακτών της έκθεσης, Πάολα Αλταμούρα, ερευνήτρια Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού στο Τμήμα Σχεδιασμού, Σχεδιασμού, Τεχνολογίας Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Σαπιέντζα, ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγονται η προσθήκη βλάστησης με περιορισμένες ανάγκες για νερό, ακόμη και σε χαμηλό ύψος, όπως θάμνοι, σε συνδυασμό με τη δημιουργία υδάτινων επιφανειών, όπως σιντριβάνια που θα χρησιμοποιούν βρόχινο νερό, το οποίο θα έχει συγκεντρωθεί και φιλτραριστεί, καθώς και τη χρήση υλικών φιλικών προς το περιβάλλον για την κατασκευή δαπέδου.
Συγκεκριμένα για τον ιστορικό κήπο της ιταλικής πρωτεύουσας η Αλταμούρα εστίασε στην ιδιομορφία του, καθώς χαρακτηρίζεται από κλίση και μία απότομη πλαγιά κατά μήκος των Αυρηλιανών Τειχών.
Αυτή η δομή σημαίνει, σύμφωνα με την ειδικό, ότι όταν βρέχει πολύ, το νερό ρέει κατά μήκος της κεκλιμένης περιοχής και μεταφέρεται προς το κατώτερο τμήμα. Αν εφαρμοστεί το σενάριο της συλλογής του νερού θα μπορούσε να αποτραπεί ο κίνδυνος πλημμυρών και παράλληλα θα ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην ελάττωση της θερμοκρασίας. Επιπλέον, αν προστεθεί βλάστηση, πέρα των δέντρων, θα ήταν εφικτό να συγκρατηθεί η ροή του νερού.
Την ίδια στιγμή, η αναβάθμιση του κήπου θα προσέλκυε περισσότερους επισκέπτες και θα ενίσχυε την οικονομία της περιοχής, ενώ ανάμεσα στις ιδέες που προτείνουν οι ειδικοί είναι ο σχεδιασμός μονοπατιών, καθώς και υπηρεσίες εστίασης και χώρους εξοπλισμένους με σύνδεση wi-fi. Με αυτόν τον τρόπο, επισημαίνει η Αλταμούρα, η περιοχή θα γινόταν πιο ελκυστική και θα αυξανόταν η ασφάλειά της τις βραδινές ώρες.
Το μοντέλο που προτείνουν οι επιστήμονες δεν περιλαμβάνει ριζικές παρεμβάσεις, επομένως μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλα πάρκα και κήπους αστικών περιοχών. Τουλάχιστον σε δυτικές πόλεις, καθώς δεν ισχύει το ίδιο στην περίπτωση χώρου στο Ασουάν της Αιγύπτου, από όπου κατάγονται οι επιστήμονες της Ακαδημίας AASTMT, όπου οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες και οι υψηλές θερμοκρασίες καταγράφονται πολύ συχνά.
Πηγή: https://www.newmoney.gr
Πηγή φωτογραφίας: https://secure.gravatar.com
