Ο Γουίλιαμ Φόκνερ (William Falkner) υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες, που με τη γραφή και το ύφος του ανανέωσε τη μυθιστορηματική τεχνική του 20ού αιώνα. Το 1949 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για «την επιδραστική και καλλιτεχνικά μοναδική συνεισφορά του στο σύγχρονο αμερικανικό μυθιστόρημα».
Ο Γουίλιαμ Κάθμπερτ Φόκνερ γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1897 στο Νιου Όλμπανι της πολιτείας Μισισιπή των ΗΠΑ, αλλά από νήπιο σχεδόν έζησε σε μία άλλη περιοχή του μεγάλου ποταμού, την κωμόπολη Οξφόρδη της κομητείας Λαφαγέτ, την οποία χρησιμοποίησε ως μοντέλο για τη φανταστική πόλη Γιοκναπατώφα που αναφέρεται σε όλο το έργο του.
Η καναδική αεροπορία και οι σπουδές που δεν ολοκλήρωσε
Παρόλο που ο προπάππος του ήταν συνταγματάρχης και σπουδαία φυσιογνωμία του αμερικανικού Νότου με δράση στον Εμφύλιο Πόλεμο, ο Φόκνερ δεν έγινε δεκτός στο στρατό όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Λίγο αργότερα, κατάφερε να καταταγεί στην καναδική αεροπορία και το 1918 στάλθηκε να εκπαιδευτεί ως πιλότος στο Τορόντο, αλλά ο πόλεμος τελείωσε προτού ολοκληρώσει τη βασική του εκπαίδευση.
Αμέσως μετά τον πόλεμο φοίτησε για ένα διάστημα στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή. Εγκατέλειψε τις σπουδές του – ήταν, εξάλλου, μετριότατος φοιτητής – και ασχολήθηκε με δουλειές του ποδαριού μόνο και μόνο για να μπορεί να προμηθεύεται «χαρτί, καπνό, φαγητό και λίγο ουίσκι». Παράλληλα, Φόκνερ έγραφε στίχους, μικρά πεζά και ζούσε ως μποέμ μεταξύ Νέας Υόρκης, Παρισίων και Νέας Ορλεάνης.
Πρώτη εμφάνιση με… ποιητική συλλογή
Το 1924, με τη βοήθεια του φίλου του Φιλ Στόουν, εκδόθηκε σε 1.000 αντίτυπα η συλλογή ποιημάτων του «The Marble Faun». Ο μεγάλος αμερικανός μυθιστοριογράφος Σέργουντ Άντερσον ήταν αυτός που τον έπεισε ν’ αξιοποιήσει το πλούσιο υλικό του για το Νότο και να το εντάξει στο λογοτεχνικό έργο του.
Ο Φόκνερ έγραψε τα επόμενα χρόνια μυθιστορήματα και διηγήματα εμπνευσμένα από τα μοτίβα και τις καταστάσεις της ζωής στον αμερικάνικο Νότο, καταγράφοντας και ψυχογραφώντας με μοναδικό και πλήρως διεισδυτικό τρόπο τις ανθρώπινες υπάρξεις, τα πάθη, τις διαστροφές και τα βασανιστικά αδιέξοδά τους, σε συνθήκες ηθικού και υλικού ξεπεσμού, παράλληλα με την τυφλή και τραγική προσκόλλησή τους σ’ ένα μεγαλειώδες παρελθόν αμετάκλητα χαμένο.
«Καθώς ψυχορραγώ» και «Η βουή και το πάθος»
Στα σημαντικότερα έργα του, που συχνά χαρακτηρίζονται από πειραματική γραφή, επηρεασμένη από την ευρωπαϊκή πρωτοπορία, συγκαταλέγονται και τα μυθιστορήματα: «Κουνούπια» («Mosquitos», 1927), «Σαρτόρις» («Sartoris», 1929), «Η βουή και το πάθος» («The Sound and the Fury», 1929), «Καθώς ψυχορραγώ» («As I Lay Dying», 1930), «Φως τον Αύγουστο» («Light in August», 1932), «Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ!» («Absalom, Absalom!», 1936), «Ρέκβιεμ για μια μοναχή» («Requiem for a Nun», 1951) και η συλλογή διηγημάτων «Κατέβα, Μωυσή» («Go Down, Moses», 1942).
Σενάρια για το Χόλιγουντ
Τις δεκαετίες του ’30 και του ‘40 έγραψε κάποια σενάρια για το Χόλιγουντ, καθώς οι πωλήσεις των βιβλίων του ήταν ασήμαντες. Συνεργάστηκε κυρίως με τον σκηνοθέτη Χάουαρντ Χοκς στις ταινίες «Today we Live» (1933), βασισμένη σε δικό του διήγημα, «Η σειρήνα της Μαρτινίκα» («To Have and Have Not», 1944) βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, και «Πάθος και Αίμα» («The Big Sleep»), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Στις δυο τελευταίες ταινίες πρωταγωνιστούσαν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και η Λορίν Μπακόλ.
Ο Γουίλιαμ Φόκνερ πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 6 Ιουλίου 1962 στην Μπεϊχέλια του Μισισιπή, σε ηλικία 64 ετών. Από το 1929 ήταν νυμφευμένος με την Εστέλ Όλνταμ (1897-1972), χωρίς ν’ αποκτήσει απογόνους.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ
Πηγή: https://www.sansimera.gr
