18/5/2023
Επιτυχημένη χορεύτρια, πρώην ριάλιτι σταρ και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, η Chelsie Hill, ενθαρρύνει ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες να πετύχουν τους στόχους τους – όπως ακριβώς έχει πετύχει η ίδια.
Η Chelsea Hill, η οποία άρχισε να χορεύει σε ηλικία 3 ετών, συμμετείχε σε εθνικούς διαγωνισμούς χορού από την ηλικία των 5 ετών. Όταν ήταν 17 ετών, άκουσε τις λέξεις: «Δεν πρόκειται να περπατήσεις ποτέ ξανά». Η ίδια είπε σε δηλώσεις της στο health.com, για τις σκέψεις της εκείνη τη στιγμή και την αντίδραση του γιατρού της: «Λοιπόν, δεν περπατάω απλώς. Είμαι χορεύτρια. Τι σημαίνει αυτό; Ο γιατρός κούνησε το κεφάλι του και είπε: “Αυτό δεν είναι δυνατόν πια”».
Η ιστορία της Chealsea
Ο νωτιαίος μυελός της Chealsea είχε τραυματιστεί σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, όταν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε προσέκρουσε μετωπικά σε δέντρο. Ο τραυματισμός της προκάλεσε παράλυση από τη μέση και κάτω. Το 2010, λίγο πριν από τα 18α γενέθλιά της, προπονούνταν για έναν διαγωνισμό χορού, όταν η ζωή της άλλαξε για πάντα.
«Ήμουν σε ένα πάρτι με φίλους. Μπήκα στο αυτοκίνητο με έναν φίλο, ο οποίος είχε καταναλώσει αλκοόλ. Πέσαμε πάνω σε ένα δέντρο και έμεινα παράλυτη». Για εβδομάδες μετά το ατύχημα ήταν σε καταστολή στο νοσοκομείο.
«Μεγαλώνοντας ως χορεύτρια, το σώμα μου σήμαινε τα πάντα για εμένα. Νιώθω πως ήταν κάτι πάνω στο οποίο δούλευα. Ήταν αυτό που ήθελα να κάνω», είπε η νεαρή κοπέλα, η οποία σχεδίαζε να σπουδάσει χορό στο Λος Άντζελες.
Μετά το ατύχημα έπρεπε να ακυρώσει πάρα πολλές εμφανίσεις. Ανάμεσα σε αυτές και τον σχολικό χορό για το τέλος της μαθητικής της θητείας. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε.
«Ο μπαμπάς ρώτησε τον προπονητή μου αν θα μπορούσα με κάποιον τρόπο να πάρω μέρος στη χορογραφία μαζί με τους υπόλοιπους συμμαθητές μου. Έφτιαξαν μια ολόκληρη ρουτίνα βασισμένη στο αμαξίδιο. Ο μπαμπάς μου έψαξε όλη τη Βόρεια Καρολίνα. Βρήκε 17 αμαξίδια και μαζί με τον προπονητή μου μού είπαν ότι είχαν ήδη σχεδιάσει τη χορογραφία. Έμενε μόνο να την μάθω».
Δύο μήνες μετά το ατύχημα και ενώ ήταν ακόμα σε κατάσταση ανάρρωσης, χόρεψε για πρώτη φορά. Μάλιστα, έδειξε και σε μερικούς άλλους χορευτές πώς να χορεύουν σε αμαξίδιο.
«Εκείνη τη στιγμή ένιωθα ξανά ο εαυτός μου. Ήταν σαν μην βλέπω το αμαξίδιο. Και αυτή η λαχτάρα μου με έκανε να συνεχίσω να χορεύω», είπε και εξήγησε ότι δεν ήταν εξ αρχής όλα τόσο εύκολα. «Αλλά το να περάσω από ένα πλήρως λειτουργικό σώμα που χόρευε, έτρεχε, πηδούσε στο να ακούσω έναν άγνωστο άνθρωπο να μου λέει πως αυτό δεν είναι εφικτό πια… ήταν απολύτως απίστευτο. Τον πρώτο χρόνο τον πέρασα μέσα στη δυσπιστία. Δεν ήξερα μέχρι τότε ότι μπορεί να περάσεις από το να περπατάς στο να μην περπατάς μέσα σε μία ημέρα».
Η χορευτική ομάδα με τα αμαξίδια
Δύο χρόνια μετά η Chealsea δημιούργησε τη χορευτική ομάδα “The Rollettes”, η οποία αποτελούταν τότε από εφτά γυναίκες με αναπηρία. Έκτοτε έχουν λάβει μέρος σε διαγωνισμούς, ενώ διοργάνωσαν ένα φεστιβάλ, το οποίο πλέον επαναλαμβάνεται κάθε χρονιά.
«Είχα αυτή την ιδέα, αυτό το όραμα, ότι θα ήταν ωραίο να έχουμε κορίτσια σε αναπηρικά αμαξίδια σε μια αίθουσα χορού», είπε. «Και για μένα, μπαίνοντας στην κοινότητα των ατόμων με αναπηρία, δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Δεν υπήρχε χώρος για τις γυναίκες να πάνε να νιώσουν ένα “φυσιολογικές” και στη συνέχεια ένα μέρος για τις γυναίκες να πάνε και να ενδυναμώσουν η μία την άλλη και να δικτυωθούν».
Εκτός από την ομάδα χορού, υπάρχει επίσης το Rollettes Experience, μια διεθνής εκδήλωση όπου παιδιά και γυναίκες σε αναπηρικά αμαξίδια μπορούν να νιώσουν πιο δυνατοί, να δημιουργήσουν φιλίες και να δικτυωθούν μέσα από δραστηριότητες όπως μαθήματα χορού και ομιλίες από προσκεκλημένους ομιλητές.
O γάμος και ο ερχομός του μωρού της
Για λίγο καιρό μετά το ατύχημά της η Chealsea ήταν σε άρνηση. «Δεν ήθελα να βρίσκομαι κοντά σε χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων», εξήγησε. Τελικά, ξεπέρασε αυτό το συναίσθημα και άρχισε να συναντά άλλα άτομα με αναπηρία.
«Άρχισα να αισθάνομαι λίγο περισσότερο σαν: “Εντάξει, δεν είμαι τόσο μόνη”, και αυτό για μένα ήταν το πιο σημαντικό πράγμα. Είχα ανάγκη να βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους που ήταν σαν εμένα αντί να τους αποφεύγω».
Οι συναντήσεις της με άλλους ανθρώπους με αναπηρία την έκαναν να καταλάβει ότι το θαύμα που έβλεπε στις ταινίες, κατά το οποίο ένα ανάπηρο άτομο περπατούσε ξανά, δεν θα συμβεί στην πραγματικότητα. Το ότι έμαθε πως μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε αυτή την κανονικότητα της άνοιξε τα μάτια.
Το 2021 παντρεύτηκε τον αγαπημένο της και το video με την ίδια να σηκώνεται από το αμαξίδιο και να περπατά προς τον μέλλοντα σύζυγό της είχε γίνει viral. «Μόλις με είδε ο Jay (σ.σ. ο σύζυγός της), του έπεσε το σαγόνι», είπε η Hill στο Insider, εξηγώντας ότι δεν τον είχε προετοιμάσει για αυτό που θα δει. «Ήταν απλά σοκαρισμένος που περπατούσα μαζί με τον μπαμπά μου, γιατί δεν είχε ιδέα», πρόσθεσε. Προκειμένου να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα, χρησιμοποίησε στηρίγματα για τα πόδια και σταθερό περιπατητήρα.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά τον γάμο της, απολαμβάνει τη ζωή με τον σύζυγό και το λίγων μηνών μωρό τους. Η ίδια δεν σταματά να χορεύει και να εμψυχώνει ανθρώπους που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις με τη δική της. Ο λογαριασμός της στο Instagram μετρά σχεδόν 250.000 followers, οι περισσότεροι από τους οποίους αντιδρούν στα video και τις αναρτήσεις της με θετικά σχόλια και δηλώνοντας πόσο πολύ η ιστορία της τους βοηθά.
Πηγή: https://www.marieclaire.gr
Πηγή βίντεο: https://www.marieclaire.gr
Κεντρική φωτογραφία: Δημόσιο προφίλ Instagram @chelsiehill.
