Η Τζένιφερ Άνιστον (Jennifer Aniston) είναι αμερικανίδα ηθοποιός, ελληνικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα της. Κέρδισε παγκόσμια φήμη από τον πρωταγωνιστικό ρόλοτης στη δημοφιλή τηλεοπτική κωμική σειρά «Τα Φιλαράκια» («Friends», 1994–2004), αλλά και από τον πρώτο γάμο της με τον Μπραντ Πιτ.
Η Τζένιφερ Τζοάνα Άνιστον γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1969 στο Σέρμαν Όουκς, προάστιο του Λος Άντζελες. Μεγάλωσε σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, καθώς και οι δύο γονείς της ήταν ηθοποιοί, όπως και ο διάσημος νονός της Τέλι Σαβάλας.
Από μικρή μπροστά από τις κάμερες
Ο πατέρας της Τζον Άνιστον (Γιάννης Αναστασάκης) έχει γεννηθεί στα Χανιά της Κρήτης το 1933 και σε ηλικία δύο ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ. Έγινε γνωστός από το ρόλο του στη δημοφιλή σαπουνόπερα «Μέρες Αγάπης» («Days of our Lives»), ενώ η μητέρα της Νάνσι Ντόου (1936-2016) είχε μία σύντομη καριέρα ως ηθοποιός. Οι γονείς της χώρισαν, όταν η Τζένιφερ ήταν εννέα ετών και μεγάλωσε με τη μητέρα της, με την οποία δεν διατηρούσε και τις καλύτερες των σχέσεων μέχρι τον θάνατό της.
Η Τζένιφερ Άνιστον από μικρή εκδήλωσε τα καλλιτεχνικά της ενδιαφέροντα και φοίτησε στο Λύκειο Παραστατικών Τεχνών (High School of the Performing Arts) της Νέας Υόρκης. Ξεκίνησε την καριέρα της παίζοντας σε πειραματικούς θιάσους της Νέας Υόρκης και από το 1989 άρχισε να εμφανίζεται με μικρούς ρόλους στην τηλεόραση. Το 1993 έκανε το ντεμπούτο της και στον κινηματογράφο στην ταινία τρόμου «Το Ξωτικό» («Leprechaun»), που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.
Ο ρόλος ως Ρέιτσελ Γκριν στη σειρά «Τα Φιλαράκια»
Το μεγάλο άλμα στην καριέρα της το έκανε με το ρόλο της σερβιτόρας Ρέιτσελ Γκριν στην τηλεοπτική σειρά «Τα Φιλαράκια» («Friends»). Η σειρά, με επίκεντρο έξι φίλους στη Νέα Υόρκη, έκανε πρεμιέρα το 1994 και σύντομα η θεαματικότητά της εκτοξεύτηκε στα ύψη. Η σχέση της Ρέιτσελ με τον Ρος Γκέλερ (στο ρόλο ο Ντέιβιντ Σουίμερ) έγινε μία από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες της σειράς. Για την ερμηνεία της, βραβεύτηκε με Έμμυ (2002) και Χρυσή Σφαίρα (2003).
Μαζί με τα άλλα μέλη του καστ, έγινε μία από τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς της τηλεόρασης, κερδίζοντας 1 εκατομμύριο δολάρια για κάθε επεισόδιο μέχρι το τέλος της σειράς το 2004. Η δημοφιλία της σειράς, η οποία συνέχισε να αυξάνεται και μετά την ολοκλήρωσή της, οδήγησε σε φήμες για συνέχισή της ή τη δημιουργία κινηματογραφικής ταινίας. Αν και κανένα από τα δύο δεν συνέβη, το 2021 η Άνιστον και τα άλλα μέλη του καστ εμφανίστηκαν στην ειδική τηλεοπτική εκπομπή «Friends: The Reunion», στην οποία θυμήθηκαν χαρακτηριστικές στιγμές από την εποχή της σειράς.
Οι ταινίες
Παράλληλα με τις τηλεοπτικές της υποχρεώσεις, η Άνιστον, συνέχισε να εμφανίζεται σε κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους, συχνά υποδυόμενη το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Πρωταγωνίστησε σε μία σειρά από ρομαντικές κωμωδίες, προτού υποδυθεί και πάλι μια σερβιτόρα στη μαύρη κωμωδία «Στην τρέλα του γραφείου» («Office Space», 1999).
Το 2002 κέρδισε την αποδοχή των κριτικών για τον ρόλο μιας βαριεστημένης πωλήτρια που έχει σχέση με ένα νεότερο συνάδελφό της στη δραματική κωμωδία του Μιγκέλ Αρτέτα «Σαν καλό κορίτσι» («The Good Girl»). Το 2003 πρωταγωνίστησε δίπλα στον Τζιμ Κάρεϊ στην κωμωδία «Θεός για μια βδομάδα» («Bruce Almighty») και δύο χρόνια αργότερα στο θρίλερ «Εκτός Τροχιάς» («Derailed»).
Κομεντί και μαύρες κωμωδίες
Οι επόμενες ταινίες της περιελάμβαναν την κομεντί «Το Χαλάσαμε» («The Break-Up», 2006), «Μάρλεϊ, ένας μεγάλος μπελάς» («Marley & Me», 2008), που επικεντρώνεται σ’ ένα ζευγάρι και τον σκύλο τους, καθώς και τις μαύρες κωμωδίες «Αφεντικό για σκότωμα» («Horrible Bosses», 2011) και «Αφεντικό για σκότωμα 2» («Horrible Bosses 2», 2014), στις οποίες υποδύθηκε μια τρελαμένη για σεξ οδοντίατρο.
Πρωταγωνίστησε επίσης στις ρομαντικές κωμωδίες «Απλώς δεν σε γουστάρει» («He’s Just Not That into You», 2009), «Επικηρύσσοντας την πρώην» («The Bounty Hunter» (2010), «Δωρητής Σπέρματος» («The Switch», 2010), «Σύζυγος για ενοικίαση» («Just Go with It», 2011) και «Από γιάπηδες… χίπηδες» («Wanderlust» (2012).
Στην κωμική περιπέτεια «Οικογένεια Μίλερ» («We’re the Millers», 2013), υποδύεται μία εξωτική χορεύτρια που ποζάρει ως μητέρα σε μία επιχείρηση μεταφοράς μαριχουαάνας από το Μεξικό στις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε ως θύμα απαγωγής στην κωμωδία «Life of Crime» (2013), βασισμένη στο μυθιστόρημα «The Switch» του Έλμορ Λέοναρντ. Η στροφή της στο δράμα στην ταινία «Cake» (2014) στο ρόλο μιας κατεστραμμένης γυναίκας που ταλαιπωρείται από χρόνιους πόνους θεωρήθηκε από τους καλύτερους της καριέρας της, παρότι η ταινία πάτωσε εισπρακτικά.
Η Τζένιφερ Άνιστον επέστρεψε στην κωμωδία με τη φάρσα του συνόλου του «Μπερδέματα στο Μπρόντγουέι» («She’s Funny That Way», 2014), που σκηνοθέτησε ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς και στη «Γιορτή της Μητέρας» («Mother’s Day», 2016) του Γκάρι Μάρσαλ.
«Πρόσκληση σε φόνο»
Αργότερα πρωταγωνίστησε ως πρώην βασίλισσα της ομορφιάς, η έφηβη κόρη της οποίας συμμετέχει σε καλλιστεία στην ταινία του Netflix «Όνειρα σε ψηλοτάκουνες γόβες» «Dumplin’», 2018) και τον επόμενο χρόνο συμπρωταγωνίστησε με τον Άνταμ Σάντλερ στην κωμωδία «Πρόσκληση σε φόνο» («Murder Mystery», 2019), στην οποία υποδύονται ένα παντρεμένο ζευγάρι που μπλέκει στη δολοφονία ενός δισεκατομμυριούχου.
Η Άνιστον έχει περάσει και πίσω από την κάμερα, καθώς σκηνοθέτησε ένα από τα πέντε επεισόδια της τηλεταινίας «Five» (2011), η οποία επικεντρώνεται σε γυναίκες που ζουν με καρκίνο του μαστού.
Προσωπική ζωή
Η προσωπική της ζωή απασχολεί συχνά τα μέσα ενημέρωσης, ειδικά οι σχέσεις της με τους ηθοποιούς Μπραντ Πιτ, με τον οποίο ήταν παντρεμένη από το 2000 έως το 2005, και Τζάστιν Θερού, τον οποίο παντρεύτηκε το 2015 και χώρισε τρία χρόνια αργότερα.
Πηγή: https://www.sansimera.gr
