Ο Πλάθιντο Ντομίνγκο (Plácido Domingo) είναι ισπανός τραγουδιστής της όπερας, διευθυντής ορχήστρας, καλλιτεχνικό και διοικητικό στέλεχος λυρικών θεάτρων. Με τη βαθιά αντηχητική φωνή του, το επιβλητικό και αρρενωπό παρουσιαστικό του και τις υποκριτικές του ικανότητες, θεωρείται από τους δημοφιλέστερους τενόρους της σύγχρονης εποχής.
Ο Χοσέ Πλάθιντο Ντομίνγκο Εμπίλ, όπως είναι το πλήρες ονοματεπώνυμό του, γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1941 στη Μαδρίτη. Οι γονείς του ήταν διακεκριμένοι ερμηνευτές της θαρθουέλα, της ισπανικής ελαφράς όπερας. Αρχικά σπούδασε πιάνο και διεύθυνση ορχήστρας στο Εθνικό Ωδείο Μουσικής της Πόλης του Μεξικού, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά του, και συνέχισε με σπουδές φωνητικής, όταν αποκαλύφθηκαν τα πλούσια φωνητικά του προσόντα.
Το 1961 έκανε το ντεμπούτο του στην Όπερα του Μεξικού, ακολούθησε το Ντάλας των ΗΠΑ και από το 1962 έως το 1965 συνεργάστηκε με την Όπερα του Τελ Αβίβ. Το 1965 έκανε το ντεμπούτο του στην Όπερα της Νέας Υόρκης, το 1968 στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης και το 1969 στη Σκάλα του Μιλάνου.
Κατά τη διάρκεια της υπερπεντηκονταετούς καριέρας του, τραγούδησε έναν άνευ προηγουμένου αριθμό διαφορετικών ρόλων – φτάνοντας τους 150 το 2018 – και συνέχισε να μαθαίνει νέους. Άρχισε να προσθέτει ρόλους βαρύτονου στο ρεπερτόριό του από το 2009, πολλοί από τους οποίους έλαβαν ευρεία αναγνώριση.
Παραγωγικός και ευπροσάρμοστος ερμηνευτής, ο Ντομίνγκο έκανε πολλές ηχογραφήσεις και αρκετές ταινίες με όπερες, και αναμετρήθηκε επιτυχημένα με τη δημοφιλή μουσική, με ηχογραφήσεις όπως τα άλμπουμ «Perhaps Love» (1981), «The Domingo Songbook» (1992), «Christmas in Vienna» (1993) και «Pasión Española» (2008). O δίσκος του «Amore Infinito» (2008) περιέχει τραγούδια εμπνευσμένα από την ποίηση του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’.
Με τον Λουτσιάνο Παβαρότι και τον Χοσέ Καρέρας, έπαιξε σ’ όλο τον κόσμο ως ένας από τους «Τρεις Τενόρους», κάνοντας προσιτό σε εκατομμύρια ανθρώπους το οπερατικό ρεπερτόριο. Το 1993 ίδρυσε τον διεθνή διαγωνισμό «Operalia» για να βοηθήσει τους νέους τραγουδιστές της όπερας να ξεκινήσουν την καριέρα τους.
Κατά τη διάρκεια της δικής του καριέρας, έλαβε δώδεκα βραβεία Γκράμι σε διάφορες κατηγορίες, το αμερικανικό Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας (2002) το βραβείο Μπριγκίτ Νίλσον για τα εξαιρετικά επιτεύγματά του στην κλασική μουσική, το Praemium Imperiale, το ανώτατο καλλιτεχνικό βραβείο της Ιαπωνίας (2013), ενώ το 2002 χρίστηκε επίτιμος ιππότης της Μεγάλης Βρετανίας.
Εκτός από τις εμφανίσεις του σε ταινίες με παραστάσεις όπερας, δάνεισε τη φωνή του σε κινούμενα σχέδια, όπως σ’ ένα τσιουάουα της κωμωδίας «Beverly Hills Chihuahua» (2008) και σ’ ένα σκελετό της ταινίας «The Book of Life» (2014).
Ο Πλάθιντο Ντομίνγκο υπηρέτησε ως καλλιτεχνικός διευθυντής (1996-2011) και γενικός διευθυντής (2003–2011) της Όπερας της Ουάσιγκτον και το 2000 έγινε γενικός διευθυντής της Όπερας του Λος Άντζελες. Διηύθυνε επίσης μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες και όπερες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Σύνθημά του: «Όταν ξεκουράζομαι, σκουριάζω».
Το 2019 εγκατέλειψε τη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης και την Όπερα του Λος Άντζελες, εν μέσω κατηγοριών για σεξουαλική παρενόχληση σε πολλές γυναίκες. Άλλα πολιτιστικά ιδρύματα, όπως η Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας και η Όπερα του Σαν Φρανσίσκο ακύρωσαν τις προγραμματισμένες εμφανίσεις του. Ο διάσημος τενόρος αρνήθηκε όλες τις εναντίον του κατηγορίες, αλλά τελικά αναγκάστηκε να αποσυρθεί απ’ όλες τις παραστάσεις του στις ΗΠΑ.
Πηγή: https://www.sansimera.gr