6/12/2025
Όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτή τη στιγμή. Να στεκόμαστε μπροστά σε έναν άνθρωπο που μόλις έχασε κάποιον αγαπημένο του και προσπαθούμε να βρούμε τα σωστά λόγια. Θέλουμε να τον υποστηρίξουμε, να απαλύνουμε έστω λίγο τον πόνο του, αλλά συχνά ό,τι και αν πούμε δεν ακούγεται κατάλληλο.
Η γλώσσα μας προδίδει και οι λέξεις μπερδεύονται. Η ανάγκη μας να βοηθήσουμε είναι αληθινή, όμως χωρίς να το καταλάβουμε μπορεί να πούμε κάτι που πονά περισσότερο απ’ όσο παρηγορεί.
Ειδικοί στο Very Well Mind εξηγούν τι θα πρέπει να αποφεύγετε να πείτε σε κάποιον πενθεί και που βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση.
«Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο» / «Ήταν θέλημα Θεού»
Μπορεί να μοιάζει με προσπάθεια να δώσετε νόημα στην κατάσταση, αλλά σε έναν άνθρωπο που πονάει ακούγεται σαν υποτίμηση της απώλειάς του. Επίσης η φράση «ήταν θέλημα Θεού», ακόμα και με καλή πρόθεση, μπορεί τελικά να πληγώσει κάποιον. Καμία «αιτία» δεν μπορεί να απαλύνει το κενό και το «θέλημα Θεού» δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον πόνο.
«Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις»
Η θλίψη είναι μοναδική για τον καθένα. Ακόμη κι αν έχετε ζήσει απώλεια, η εμπειρία του άλλου είναι δική του. Για αυτό είναι σημαντικό να αποφεύγονται οι συγκρίσεις.
«Τουλάχιστον είχες χρόνο να προετοιμαστείς»
Η πρόβλεψη μιας απώλειας δεν μειώνει τον πόνο. Η θλίψη δεν γίνεται πιο μικρή επειδή την περιμέναμε.
«Είναι σε καλύτερο μέρος»
Μπορεί να συμφωνεί με τις δικές σας πεποιθήσεις αλλά όχι απαραίτητα με τις δικές του. Και συχνά δεν προσφέρει καμία ανακούφιση, γιατί αυτό που θέλει ο άνθρωπος είναι τον αγαπημένο του εδώ… δίπλα του.
«Έζησε μια μεγάλη ζωή»
Ακόμα και αν είναι αλήθεια, δεν μειώνει την απώλεια. Η θλίψη δεν μετριέται με βάση τα χρόνια ζωής.
«Τουλάχιστον έχεις […] (πχ. αναφορά σε παιδιά)»
Ακούγεται σαν προτροπή να αντικατασταθεί ο άνθρωπος που χάθηκε, κάτι που όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει, αλλά μπορεί και να πληγώσει βαθιά.
«Να είσαι δυνατός» / «Πρέπει να προχωρήσεις»
Πιέζει κάποιον να κρατηθεί όρθιος, ενώ είναι σημαντικό να του δοθεί ο «χώρος» για να θρηνήσει. Η θλίψη δεν έχει χρονοδιάγραμμα. Δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να ξεχάσει ή να αντικαταστήσει το πρόσωπο που έχασε.
«Να θυμάσαι μόνο τις καλές στιγμές»
Αν και οι αναμνήσεις αργότερα προσφέρουν παρηγοριά, στην αρχή μπορεί να κάνουν τον πόνο πιο έντονο.
Πώς να στηρίξετε κάποιον που πενθεί
Απλά να είστε εκεί – Η παρουσία έχει μεγαλύτερη δύναμη από οποιοδήποτε μήνυμα παρηγοριάς. Καθίστε δίπλα του. Ακούστε χωρίς να δίνετε συμβουλές.
Κρατήστε τα λόγια απλά και αληθινά – Μερικές φορές το πιο ειλικρινές είναι το πιο χρήσιμο. Φράσεις όπως «Αυτό είναι πραγματικά δύσκολο» ή «Δεν ξέρω τι να πω αλλά είμαι εδώ» αρκούν.Μην μιλάτε απλώς για να πείτε κάτι. Αν δεν έχετε κάτι καλό να πείτε, ρωτήστε πώς μπορείτε να βοηθήσετε.
Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του – Σκεφτείτε τι θα τον ανακουφίσει εκείνον, όχι τι θα ανακούφιζε εσάς.
Σεβαστείτε τον τρόπο που θρηνεί – Μερικοί κλαίνε. Άλλοι σιωπούν. Ο καθένας ζει τη θλίψη με τον δικό του τρόπο.
Ακολουθήστε τον ρυθμό του – Κάποιες μέρες ίσως θέλει να μιλήσει για την απώλεια. Άλλες όχι. Η δική σας δουλειά είναι να τον συναντάτε εκεί που βρίσκεται.
Προσφέρετε πρακτική βοήθεια – Οι καθημερινές δουλειές μπορεί να μοιάζουν βουνό. Μαγειρέψτε ένα γεύμα, αναλάβετε μια μικρή υποχρέωση, στηρίξτε τον με χειροπιαστό τρόπο.
Συνεχίστε να επικοινωνείτε – Η πρώτη περίοδος θέλει στήριξη, αλλά λίγοι συνεχίζουν να δείχνουν παρουσία μετά από εβδομάδες ή μήνες. Η μακροχρόνια στήριξη έχει τεράστια αξία.
Κάντε υπομονή – Η θλίψη είναι διαδικασία. Δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης. Ο άνθρωπος χρειάζεται χώρο και κατανόηση. Το πιο σημαντικό δεν είναι να εξαφανίσουμε τον πόνο του άλλου. Είναι να μην αισθάνεται μόνος του όσο μαθαίνει να τον κουβαλά.
